Shempuu

Zwaar respect voor de makers van shampoo, douchegel, zeep en consoorten. Hoe ze al die brol verkocht krijgen zeg. Brol die de gemiddelde mens pakt om de 2 dagen hooguit gedurende 5 minuten gebruikt om vervolgens af te spoelen en naar de riolering te laten lopen. Neem nu Palmolive:

Palmolive Pure Cashmere
• Intense Hydration
  
• Sensitive

Palmolive Naturals
• Olijfmelk
• Amandelmelk
• Melk & honing

Palmolive Aromatherapy
• Anti-Stress
• Vitality
• Happyful (happyful?)
  

Palmolive Thermal
• Steam
• Massage
• Hydrating

Palmolive Tahiti
• Vanille
• Ylang
• Tiaré (hihi)
  

 En dat zijn enkel nog de douchegels he. Er is dan ook nog shampoo, après-shampoo shampoo, conditioner,...
Al die dingen zijn dan nog eens onderverdeeld in spul voor droge huid of haar of voor vettige huid of haar. Dat hangt natuurlijk gewoon af van de verhouding olie tot zeep die ze erin doen. Probeer je bijvoorbeeld maar eens een maand te wassen met shampoo voor droog haar. Sowieso heb je de maand daarop shampoo voor vettig haar nodig. Misdadig is het!
En je moet die potjes eens lezen man. Het is gewoon te belachelijk voor woorden wat ze daar allemaal opschrijven. Klinisch ende dermatologisch getest (resultaten in vergelijking met "gewone shampoo", wat is dat eigenlijk, "gewone shampoo"?), met grafieken en al! Je moet potverdorie een flinke brok statistiek slikken alvorens je haren te wassen.
Maar het strafst van al vind ik dat het werkt! De verkoopstruuks bedoel ik dan. Als er in de douche een potje douchegel van de Aldi staat en één van l'Oréal, dan pak ik steevast het tweede (al is het maar om te verhinderen dat mijn zusje een volledige pot over haar lijf kapt en 3 dagen later nog naar witte-rozenbloesemextract en chihuawaschijtaroma's ruikt). Maar serieus. Het werkt. De smeerlappen.




En als we het dan toch over shampoo hebben, kijk eens naar het leuke clipje van mijn goede vriend JFJ en de vrienden van Gogo Monkey Squad:

Fanbook fagepace

Word nu fan !
Dankjewel!

IJs in het paradijs

Omdat menig vrouw het ook wel eens koud krijgt:

fris in de wildernis
koel in de poel
bevroren vanvoren
kou in de vouw
winter troef aan de foef
't vroor in de voor
winterleut aan de preut
min duuzd graad in de naad

(ter vervolg op fris aan de vis)

't Is trouwens bijgod niet gemakkelijk voor vrouwen. Alle hulp is welkom...

PDF
FLASH

Call-center

Op een zonnige dag werd ik gebeld.
"Met de brandweer!" antwoordde ik ludiek.
"Oei, sorry, dan ben ik verkeerd verbonden" zei een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn. Ik voelde dat mijn gesprekspartner reeds vaak met een telefoon gewerkt had.
"Neenee, grapje, hahaha" zei ik toen. "Het is wel degelijk met Maarten Tytgat, wiens nummer u waarschijnlijk gedraaid hebt".
"Nee meneer, niet gedraaid, aangeklikt. Maar u bent me wel een grapjas zeg!"
Even was ik van mijn melk. Al vaak had ik de respons gekregen dat men mijn nummer had ingetikt, of gekozen had in de contactenlijst van zijn GSM, maar aangeklikt, dat was nog nooit voorgekomen.
"De reden waarvoor ik bel, meneer Tytgat, is dat wij van call-center De Goede Hoop uw profiel zagen op Facebook en u meteen een job wilden aanbieden als medewerker op ons call-center De Goede Hoop."
"Welaan dan, ik rep me als de donderbliksem naar uw kantoor voor een sollicitatiegesprek"
"How How, meneer Tytgat, u loopt op de feiten vooruit, we hebben u nog niet eens uitgenodigd voor zulks een gesprek. Maar bij deze, we nodigen u uit voor een sollicitatiegesprek in ons kantoor"
De volgende dag was het echt mottig weer. Alsof het wilde regenen maar niet kon. Zodat je wel zeiknat werd maar niet kon zeggen: "manman wat regent het toch hard!".
De regen hing gewoon een beetje in de lucht. Gelijk mist, maar dan met echte dikke druppels. Je moest er nog zelf tegen lopen om nat te worden. Of fietsen. Wat ik deed toen ik me naar het kantoor van call-center De Goede Hoop begaf.
Zeiknat dus wandelde ik naar binnen. De stem die me de vorige dag opgebeld had, glimlachte en zei: "kutweer, nietwaar?"
"Ja"
"Voor we aan uw sollicitatiegesprek beginnen, zou ik u willen vragen om eerst deze schriftelijke test te maken"
Ik kreeg een blad met 36 vragen. Ze peilden naar allerlei kennis. Kennis die je vooral gedurende de basisschool en de middelbare school opdoet.
Geschoold als ik was, vulde ik de test in nog geen 10 minuten in.
Nog eens 20 minuten later waren de resultaten beschikbaar. Ik had intussen al een fruitsapje gedronken.
"We zijn erg onder de indruk van uw intelligentie, meneer Tytgat. U had maar 1 fout!"
"Ach, zo moeilijk was het n..."
"Dat is dan 99%"

5 Cent

Inconsistenties, ik kan er werkelijk van genieten! Op zich zijn ze natuurlijk uitermate irritant, maar het ontdekken ervan wekt een fris gevoel op van superioriteit op. Goed voor het zelfvertrouwen.
In dezelfde frituur waar een bordje ophangt "GEEN-WC", hangt ook een plastic zakje met in grote rode alcoholstiften letters: "5 ct. wegens milieu", een nobel initiatief natuurlijk vanwege de uitbater. Ware het niet dat op de toonbank een geplastificieerd papier ligt met in dezelfde rode letters: "Met 1,2 en 5 ct. niet betalen!".
Dan wil je al eens mileuvriendelijk doen, en dan mag je niet!
Want voor wie wat kan rekeen, je kunt onmogelijk 5 cent betalen zonder 1,2 of 5 cent stukken. Tenzij je wisselgeld krijgt, maar dat moet dan wel in die munten zijn.
HAH!

Sudoku

Pas op of sevves Sudo 'k U! Riep hij uit toen de terminal "only root can do that" antwoordde op zijn commando. In Linux. Het is een Linux mopje.

Maar dat terzijde.
De kwestie gaat om een echte sudoku.
Niet heel erg lang geleden ging ik met wat vrienden (laat ik hen voor de gelegenheid Fard, Fartijn en Janet noemen) naar een optreden van een balkanrockband. Dat is het soort muziek waar mensen wild van worden en beginnen dansen en met bier smijten en al.
Wij waren al redelijk wild en waren al met bier beginnen smijten.
Vooral Fard.
Wij drongen door het publiek tot vlakbij het podium, omdat daar de echte medzjik heppens. Op ons pad, toch al wel vrij vooraan, stond een brede kerel een sudoku op te lossen. "9" riepen we, en "3" of "5", ik weet het ook niet meer precies. De brede kerel keek ge-irriteerd (trema's doen het niet op qwerty-toetsenborden). Het toeval wilde dat vlak langs de brede kerel net plaats was voor 4 man. We positioneerden ons daar.
Fard stond niet meer al te vast op zijn benen en botste af en toe tegen de man. Dan zei hij steeds "oh I'm sorry man", in Engels met een zwaar accent. Dat was omdat we ondertussen mensen aan het wijsmaken waren dat we van Roemeni-e waren. De man bewoog geen centimeter. Hij wilde duidelijk maken dat hij nog zeer vast op zijn benen kon staan.
"I'm sorry man", zei Fard ook de 4de keer dat hij tegen de brede kerel botste.
"Klapt mor gewoon Vloms jong!", snauwde deze toen terug.
Partypooper...

Lange Wapper: probleem opgelost!

Ziehier: Link naar De Standaard waar ik volgend prentje gepikt heb:






Het lijkt me logisch dat we dan een brug gaan bouwen en geen tunnel.

Gyproc

Of moet ik zeggen: Gayproc!?
Waarmee ik de homoseksuele lezers niet tegen het hoofd wil stoten. Ik vind "gay" overigens niet echt een synoniem voor homo. "Gay" betekent oorspronkelijk gewoon "blij" en associeer ik bijgevolg eerder met nichterig dan wel met het beminnen van hetzelfde geslacht. Maar dat terzijde. De kwestie gaat hier over gyproc en het feit dat dit rommel is. Hierbij "gay" gebruikend als een aanduiding voor soft, flauw, lame of stom, zoals men het vaak onder de jeugd hoort gebruiken.
Gayproc mag er dan misschien, wanneer het geplamuurd en geschilderd is, uitzien als een echte muur van bijvoorbeeld steen, het bekleedt hoegenaamd geen enkele functie behalve een louter decoratieve. Gayproc is het best te vergelijken met een gordijn. Met dat verschil dat het veel lastiger te plaatsen is. Het is dan ook uitermate ongeschikt om boorden aan op te hangen. Het boren van gaten, het plaatsen van pluggen en het indraaien van schroeven is in gayproc net zozeer aan te raden als in een gordijn: niet.
Bovendien is gayproc vaak niet op het eerste zicht duidelijk te onderscheiden van een stenen muur, in tegenstelling tot een gordijn. Wanneer de doe-het-zelver aan een klus begint in/aan een muur waarvan hij denkt dat het er een van steen is, maar het blijkt er een van gayproc te zijn, kan hij voor zeer onaangename verrassingen komen te staan. Ik moet hierbij opmerken dat er ook een verrassing is die wel als aangenaam kan voorkomen: Wanneer de klusser zijn boormachine stevig vasthoudt en zich klaarmaakt om te gaan boren door de machine tegen de muur te drukken, zal hij merken dat hij zonder enige moeite en zonder zelfs maar de machine in werking te laten treden, los door de muur kan duwen. Zijn blijdschap zal echter snel omslaan in teleurstelling en radeloosheid: deze muur is van gayproc.
Om deze valse hoop en bijhorende teleurstelling voor goed de kop in te drukken, stel ik voor om voortaan geen gayproc meer te gebruiken maar gordijnen en in een volgende stap zelfs alle gayproc te vervangen door gordijnen.

Ubi, de non-conformist

"Ubi Wan Kenubi!", grapte nonkel Peer bij de geboorte van Ubi, de ongewenste zoon van een aan lager wal geraakte Vlaamse ridder en een ongelukkige Waalse middenklassedochter.
De rest van de familie, voor wie Star Wars totaal onbekend was, dacht dat hij zei: "Ubi, wa 'n Kenubi!", waarbij Kenubi nog steeds niet veel betekenis had maar wel grappig klonk en Ubi voortaan vaak de troetelnaam Ubi Kenubi gaf. Dit tot grote ergernis natuurlijk van nonkel Peer, die zijn mop compleet de mist in zag gaan.
Het zal niet verwonderen dat een jongen met zulk een ongewone bijnaam door het leven zou gaan als een non-conformist.
Het begon reeds in de kleuterschool. Ubi zag tijdens de speeltijd hoe de andere kindjes hun koekjes of banaantjes grotendeels in hun mondje staken. Maar Ubi wou niet zoals de andere kindjes zijn en probeerde zijn koekjes en banaantjes de ene keer langs zijn neus en de andere keer langs zijn oren naar binnen te spelen. Bijgevolg had Ubi aan het begin van de lagere school een heel dikke neus en kon hij bijna niets horen. Uiteraard werd hij hierom gepest. Maar anders dan de andere kindjes, vond hij dit leuk.
In de klas had hij de gewoonte om op zijn bank te gaan zitten en op de stoel te schrijven. Dit leverde uiteraard veel problemen op. Want telkens als hij voorover boog om iets te schrijven, viel hij door het gewicht van zijn enorme neus pardoes met zijn snoet op de stoel.
Toch was hij niet ongelukkig, want hij schiep er genoegen in om zoveel mogelijk dingen net omgekeerd te doen als de rest van zijn klas. Zo droeg hij ook altijd truien aan zijn benen en broeken over zijn kop. Schoenen aan zijn handen en in de winter geen handschoenen aan zijn voeten.
Op een dag zei de juffrouw: "Ubi, jij bent nu eens een echte non-conformist!"
"Ja", zei Ubi, "dat is waar!"

STAD VAN LICHT

www.myspace.com/stadvanlicht

IETSDATGIET is officieel fan van STAD VAN LICHT en wil bij deze de blijde boodschap verkondigen!

www.myspace.com/stadvanlicht

Belgische trots

Ja, het is weer zover. België heeft iets om trots op te zijn. Want tussen de ufo-dossiers van het Britse ministerie van defensie, zit ook een Belgisch dossier!
Hoera!
Volgens mij krijgen journalisten een premie van de Belgische overheid als ze iets over België kunnen schrijven.
Om het Belgische samenhorigheidsgevoel weer wat op te vijzelen ofzo. Het zou me niets verbazen als blijkt dat Prins Filip hier achter zit. Ik moet namelijk eerlijk toegeven dat ik me al veel samenhoriger voel sinds Hij een baard heeft. Het is zo menselijk. zo Waals maar tegelijk ook zo Vlaams. Zo... Belgisch!
Leve België!
Maar serieus, let er maar eens op. De laatste tijd wordt aan elk nieuwsbericht wel een Belgisch tintje gegeven.

Stef Bos. Of moet ik zeggen Stoef Bos?

Stef Bos is ne stoefer. There, I said it.
Mijn lief zal het mij misschien nooit vergeven (zij is een fan van het eerste uur), maar het moet even gezegd worden.
Gisteren was ik bij zijn optreden in het openluchttheater in Deurne. Het was lang niet slecht, dat wil ik er wel bijzeggen.
Maar stoefen dat die vent kan!
De heer Bos pakt er graag mee uit dat hij een talenwonder is. Hij kent zeker drie talen. En nu komt het. Die talen zijn: Nederlands, Antwerps en Zuid-Afrikaans.
En hij zegt dat dus niet om te lachen he.
Wat later zegt hij dat hij ook nog graag West-Vlaams had geleerd en nog wat later probeert ie zelfs even Limburgs te praten.
Wat een kanjer, die Stef!
Misschien moet ik de talenkennis op mijn CV toch eens gaan bijwerken.

Moedertaal: Nederlands, Limburgs, Lommels, Vlaams
Uitstekende kennis: Frans, Engels, Overpelts, Neerpelts, Mols, Hollands, Amerikaans
Goede kennis: Duits, Antwerps, Vlaams-Brabants, West-Vlaams, Roeselaars, Latijn
Notie van: Spaans, Italiaans, Afrikaans, Oost-Vlaams, Brugs, Leuvens, Brussels, Pools, Grieks, Leopoldsburgs, Chinees, Japans, Nieuw-Zeelands
Van plan te werken aan: Russisch, Koreaans, Australisch, Gents, andere Afrikaanse en Aziatische talen.

Piemels

"Ik haat piemels!" zei een meisje van ongeveer zestien jaar in de frituur tegen haar vriendin. Net luid genoeg zodat iedereen het kon horen, maar net stil genoeg zodat het leek alsof dat niet de bedoeling was.
Het kwam uit het niets. Er leek geen aanleiding te zijn. Ik dacht even dat het ging om een zogenaamde 'pars pro toto', waarbij ze met piemels gewoon alle mannen bedoelde. De aanleiding kon dan misschien zijn dat een man stiekem was voorgekropen en dat zij voorkruipen een typisch mannelijke eigenschap vond. Maar voor zover ik kon zien was er geen enkele man die voorgekropen kon zijn, aangezien zij nog maar net in de frituur was.
Misschien was het een uiting van haar lesbische geaardheid. En dat ze letterlijk piemels haatte. Maar om zo'n uitspraak te kunnen funderen moet je toch al wat ervaring hebben op het piemelgebied, en zo zag ze er niet uit. Ze zag eruit als een verwende tiener.
Waarschijnlijker is dus dat ze gewoon wenste te shoqueren met zo'n uitspraak. Daarom had ik de neiging om terug te zeggen: "Och jong, ik haat kutten!", maar dat zou wat raar klinken. Ik had dus eigenlijk niet direct iets om terug te zeggen. Die vervelende puber had mij (bijna afgestudeerde ingenieur nota bene) daar even van mijn stuk gebracht zeg.
Wat een trut.

De Darmklachten van David

David was een ijverig student. "Blokken maar!" was zijn motto. Elke dag.
Wanneer zijn medestudenten stevig aan het afzien waren, deed hij daar nog een schepje bovenop door dit motto luidkeels door de straten van Leuven te schreeuwen. Onvermoeibaar ploegde David zich dagelijks een weg door de stapels boeken die hij nog voor de boeg had (zijn "boegboeken" noemde hij die). Opgeven stond niet in zijn woordenboek. Die pagina had hij ritueel verwijderd. Dat zijn favoriete woord, "oplawaai", op diezelfde pagina stond, kon hem zelfs niet deren.
s'Avonds ging David altijd met zijn makkers eten. Die makkers hadden echter een slechte invloed op zijn eetgewoonten. Frieten, kebab, pizza, al wat ongezond en goedkoop was. Dat aten zij.
David kloeg hier dan ook dagelijks over. Na elke maaltijd zei hij steevast: "Hebben jullie dat ook gegeten?", terwijl hij over zijn buikje wreef en ostentatief pufte. Dat betekende dat hij last had van zijn darmen. Die waren zeer gevoelig. Hij was verwonderd over het feit dat zijn kameraden daar geen problemen mee schenen te hebben.
"Ik moet zometeen even gaan liggen", zei hij dan. Zijn vrienden wisten ondertussen natuurlijk dat hij daarmee eigenlijk bedoelde: "Ik zou eens goed moeten gaan kakken!". Ze keken elkaar dan aan en lachten. "Die David toch..."

Zeven Eiken

Met de beste bedoelingen en een positieve instelling vang ik elke keer een bezoek naar de Seven Oaks te Leuven aan. Voor zij die de Seven Oaks (in de volksmond beter bekend als de Zeven Eiken) niet kennen: dit is een kelder vol zwetende dikke vrouwen en zwetende geile mannen die hadden gehoopt dat de vrouwen er beter uitzagen. Een verdorven oord.
Desondanks bevinden er zich binnen mijn vriendenkring individuen die een bezoek aan deze kotskelder van tijd tot tijd essentieel vinden om de avond te doen slagen. En toegegeven, ik heb er mezelf ook al wel eens betrapt op het luidkeels meezingen met de grote hits van een paar jaar geleden. En de Zeven Eiken heeft ook wel zo zijn antropologische waarde. Wat drijft een mens? Hoe gedraagt een mens zich als hij alle controle over zijn geest heeft ingeruild voor liters alcohol? Hoe ontstaan de kortstondige seksuele relaties tussen Spaanse Erasmusstudentes en de autochtone mannen?
Om deze observaties van kortbij te kunnen maken, is de juiste camouflage van levensbelang. Volgende regels moeten daarvoor in acht genomen worden:

1) Men moet als vrouw zo weinig mogelijk kleren dragen en als man liefst geen trui en zeker geen jas.
2) Het drinken van Wodka-Redbull is sterk aangeraden, maar als uw lichaam dit echt niet kan verdragen, is bier ook toegelaten. Zij het in zeer grote hoeveelheden.
3) Meezingen mag vanaf een uur of 2 's nachts. Daarvoor wordt dit (ironische genoeg) door de reguliere bezoekers als marginaal aanzien.
4) Dansen wordt aangemoedigd, maar probeer zeker niet uw eigen danspasjes uit. Opvallen is levensgevaarlijk*. Inmengen is de boodschap.
5) Om het vertrouwen van de subjecten te verkrijgen, is het ook aangeraden om pogingen tot verleiding niet te negeren en u van uw beschikbaarste kant te laten zien.
6) Actieve verleiding (slechts voor de ervaren observator) werpt zeker zijn vruchten af indien correct toegepast**.

* Opvallen is slechts toegelaten na een uur of 6 in de ochtend. Dan begint de strijd om de laatste min of meer aanvaardbare sekspartners.

** Begin met "onopvallende" blikken richting slachtoffer. Indien deze beantwoord worden (al dan niet subtiel), beweeg u dan al dansend in zijn/haar richting. Blijf dansen en probeer hierbij uw geslachtsorganen tegen zijn/haar benen aan te wrijven. Voor u het weet zit uw tong ergens in zijn/haar gezicht en bent u vertrokken.

Een leerrijke ervaring is gegarandeerd.

De supermarkt

In vergelijking met de Colruyt is de Delhaize op zaterdagochtend een oase van rust.
De Colruyt is op zaterdagochtend een hel. Om te beginnen staat er geen enkel karretje meer onder het afdakje. Dat wil niet alleen zeggen dat je zelf geen karretje meer hebt om je boodschappen mee te doen, maar ook dat al die karren momenteel in de winkel zijn. Dat kan alleen maar voor problemen zorgen. Tevreden met deze scherpe analyse stap je de Colruyt binnen met een appelsienendoos. Let op het optimisme.
Je ziet dat het druk is aan de kassa, maar je denkt: "ach, met dat onfeilbare systeem van overladen van kar naar kar, is die rij in no time verdwenen". Let ook op je hippe gebruik van Engelse woorden.
Even later word je echter geconfronteerd met de hel. Het begint met een medewerkster die een kar vol leeggoed pal aan het begin van de eerste rayon zet. Er is nog net genoeg plaats om met een kar te passeren. Maar niet met die karren van de Colruyt, want ondanks hun vernuftig draaisysteem, slagen zlechts weinigen erin deze karren te besturen zonder vast te zitten tegen de kant.
Gelukkig ben je zelf nogal aan de magere kant en weet je je tot grote ergernis van alle andere klanten tussen de twee karren te wringen.
Je hebt gehakt nodig. In de Colruyt mag je dat niet zelf nemen maar moet je een briefje invullen en afgeven. Het is vechten voor een briefje en een pen. Je hebt ondertussen verscheidene botsingen tussen karren van andere mensen veroorzaakt. Na minutenlang zoeken ontdek je het vakje van het gehakt. Je vult 400g in en legt het papiertje op de stapel. Ondertussen ga je alvast op zoek naar de koelruimte. Ineens besef je dat je de ham bent vergeten in te vullen. Je bent ondertussen echter al 2 rayons verwijderd van de slagerij, en teruggaan is hetzelfde als het no man's land tussen de loopgraven van de eerste wereldoorlog doorkruisen. Het is warm, je kunt nergens even uitrusten zonder een kar tegen je hielen te krijgen en je begint langzamerhand agressief te worden.
Je murwt je door de karren en dikzakken aan de kassa, smijt je appelsienendoos weg en fietst naar de Delhaize.
De kassa's lijken er verlaten. De stapel winkelmandjes rijkt tot het plafond. Wat een weelde en rijkdom, die Delhaize. Je hebt in een wip zelf alles genomen wat je nodig hebt en je mag zelfs zelf alles scannen en in je rugzak steken. De winkelbediendes hebben niets te doen en praten met elkaar over nagels en vijltjes.
Wat een oord van vrede en rust.

Kareltje!

"Kijk, ik ben het vaak oneens met de N-VA, maar dat is voor mij een ernstige partij. De LDD is dat niet. Dat is een samenraapsel van politieke drenkelingen."

Wie houdt de stand bij? 3-0 ondertussen?

Zebrapad

Niet zo lang geleden ging ik naar de Aldi. De winkel waar de mensen zwijgend stinken. Maar waar alles stikgoedkoop is.
De aankopen verliepen vlot en zelfs het betalen aan de kassa verliep zonder al te veel problemen.
Ik was goedgemutst want het was mooi weer. Ik was niet gemutst want daar was het te warm voor. Ik had een muziekje opstaan en wandelde al hoofdknikkend over het voetpad.
Toen was er een zebrapad, alwaar den voetganger voorrang heeft. Den camion echter, dacht daar anders over. Ik moest mijn pas serieus inhouden om er niet tegen te lopen. "Imbeciel!" dacht ik nog. Toen de camion verderreed, zag ik tot mijn groot jolijt een papiertje op de achterkant hangen: "Wij zoeken chauffeurs."
En terecht!

Stemtestikel

Zoals u misschien weet, zijn er binnenkort verkiezingen. De dag waarop de verstandige mens het bolletje naast Karel De Gucht inkleurt. Of aantikt met een elektronische pen (wist u dat daar zelfs cursussen voor georganiseerd worden?).
Als trouwe bezoeker van www.destandaard.be , kwam ik regelmatig een banner tegen: "Doe de stemtest!" of "Ontdek welke partij het beste bij u past" of meer van dat. Onbevooroordeeld als ik was, heb ik dat dan maar eens gedaan.
36 vragen. Blijkbaar genoeg om uw politieke profiel te bepalen.

1. De Vlaamse en federale verkiezingen moeten samenvallen.
Is dat dan niet zo? Doe maar akkoord, dan moet ik minder vaak gaan stemmen.

2. Vlaamse overheidsbedrijven moeten een minumum aantal gehandicapten in dienst nemen.
Dat zou wel sympathiek zijn ja.

3. Ouders van kinderen die vaak spijbelen moeten worden gestraft.
Kinderen straffen ja!

4. Overheidspersoneel achter het loket mag een hoofddoek dragen.
Als ze me nog kunnen horen is het goed.

5. Er moeten meer gesloten centra voor delinquente jongeren komen.
Er moeten gewoon minder delinquente jongeren komen!

6. Wonen in een stad moet financieel aangemoedigd worden.
En wonen in het platteland ook!

7. De VRT mag geen enkele vorm van reclame uitzenden.
Ik betaal geen belastingen voor de reclame he!

8. Engels moet worden erkend als officiële taal in Brussel.
Ja, gedaan met dat mottig Frans!

9. De jobkorting mag alleen naar de laagste inkomens gaan.
Jobkorting? Sure, why not.

10. De Vlaamse begroting mag in het rood gaan om de crisis te bestrijden.
Hou nu toch eens op met die crisis.

11. Wie een auto ouder dan 10 jaar vervangt, moet een premie krijgen.
Dan houdt iedereen zijn auto gewoon langer bij om die premie te krijgen. Zo niet he!

12. Het toelaten van supertrucks op de weg is een goed idee.
Yeah, super! Nee.

13. Cultuurprojecten met weinig bezoekers moeten minder subsidies krijgen.
Pff, zeg...

14. Het moet makkelijker worden om een windmolen in je tuin te plaatsen.
Nee, net moeilijker!

15. Scholen moeten kinderen verplichten om ook op de speelplaats Nederlands te praten.
Ja, anders beginnen ze daar nog in het Japans tegen elkaar!

16. Trager rijden bij smogalarm moet worden afgeschaft.
Da's weer zo'n standpunt van dienen Dedecker zeker. Niks van!

17. De kabinetten van de Vlaamse ministers moeten woren afgeschaft.
De wat?

18. Op de drukste autosnelwegen moet er een extra rijstrook komen.
Ja niet op de kalmste he.

19. Middelbare scholen moeten de mogelijkheid krijgen om dure schoolreizen te organiseren.
Kost dat dan minder voor de kindjes of wat moet ik mij daarbij voorstellen?

20. Het moet makkelijker worden om grote winkelcentra in te planten.
Goh ja waarom niet.

21. Landbouwers moeten genetisch gemanipuleerde gewassen kunnen kweken.
Dat kan toch niet zo moeilijk zijn.

22. Als De Lijn staakt moet er een minimumdienst zijn.
Yes please

23. Bouwgronden die lang niet bebouwd worden, moeten worden belast.
Worden dat dan lastgronden? Don't really care...

24. Economische groei rond de luchthavens is belangrijker dan strenge geluidsnormen.
Wat heeft dat nu met elkaar te maken. Kan economische groei enkel met veel lawaai?

25. Vlaanderen moet meer geld besteden aan ontwikkelingshulp.
Beetje sportief zijn he mannen. Wij hebben geld genoeg.

26. De uitbreiding van de Antwerpse haven mag niet belemmerd worden.
Dat is nogal vaag he. Zolang ze van de polders afblijven is 't goed.

27. Te veel aandacht voor zwakkere groepen in het onderwijs haalt de kwaliteit naar beneden.
Te veel is nooit goed he. Ze bedoelen waarschijnlijk gewoon veel of meer.

28. De Vlaamse regering moet stappen zetten om Vlaanderen onafhankelijk te maken.
Alsof dat ooit gaat lukken...

29. Polen en Roemenen moeten het recht krijgen om in Vlaanderen te komen werken.
Polen wel, Roemen niet.

30. Wie verkozen wordt op een lijst moet zijn of haar mandaat opnemen.
Dat lijkt mij toch de bedoeling ja.

31. De wachtlijst in de gehandicaptensector wegwerken is belangrijker dan belastingen verlagen.
Ligt eraan hoeveel ze belastingen kunnen verlagen he.

32. De maximumsnelheid op de Brusselse Ring moet worden verlaagd tot 100 kilometer per uur.
Ja, 't is daar levensgevaarlijk met de fiets!

33. In het lager onderwijs moeten sommige vakken in het Frans kunnen worden gegeven.
Frans bijvoorbeeld.

34. Het moet mogelijk zijn om met Vlaams Belang een regering te vormen.
Het zou helpen als Vlaams Belang niet zo'n debiele partij was...

35. De Lange Wapperbrug in Antwerpen moet nu zo snel mogelijk gebouwd worden.
Nee, ze moeten dat zo traag mogelijk doen. Maar de naam zeker behouden. Of misschien veranderen naar Lange Piemelbrug.

36. Wie meer verdient moet meer betalen voor de zorgverzekering; wie minder verdient moet minder betalen.
En wie evenveel verdient?

Dan moet je nog 3 belangrijke thema's kiezen en dan valt het verdict:

1. Groen!
2. SLP
3. CD&V
4. Open VLD
5. SP.A
6. N-VA
7. LDD
8. Vlaams Belang

Tiens, doen die mannen van Spirit niet meer mee?
En: WTF: Groen! Wie stemt daar nu op.

In het geheel niet tevreden met het resultaat, ging ik naar www.deredactie.be om daar de stemtest maar eens te doen.
Hebben ze daar exact dezelfde vragen! Luilakken!
Op wie moet ik nu stemmen? Juist ja, Karel De Gucht. Thanks for nothing, Stomtest!

Spinnen

Deze morgen stond ik onder de douche. Naakt (begin maar alvast te fantaseren, dames), om mijn kleren droog te houden. Plots liep daar een spin. Niet eens een grote. Maar hij moest dood. Ik nam de douchekop en begon ermee op het beest te sproeien. De spin had er duidelijk niet veel last van, dus ik draaide aan het ding waarmee je de sproeier op turbo kan zetten. Dat ging daar nogal een vaart met dat water. Uiteindelijk moest de spin toch zijn meerdere erkennen in de turbostand van de douchekop en verzoop hij in het putje.
Ik zette de turbo weer af want dat is zelfs voor mij wat teveel van het goede. Ik was gerustgesteld.
Totdat er op het plafond van de douche een veel grotere spin liep. Die moest er natuurlijk ook aan. Turbo op en sproeien maar! Dit was een lastiger geval. Uiteindelijk lukte het dan toch om het beest naar de kant te verdrijven en van daar was het kinderspel om het langs de gladde tegels omlaag en in het putje te krijgen.
Wederom gerustgesteld.
Maar terwijl de koude druppels van het plafond om mijn kop pletsten, begon ik mij af te vragen waarom ik zo'n neiging had om die arme spinnetjes koelbloedig te vermoorden. Ze hadden mij immers niets misdaan en de kans was klein dat ze dat ooit zouden doen.
Het antwoord kwam na diep nadenken.
Ik heb een heilige schrik dat er zo'n beest met lange poten, krokant omhulsel en sappige ingewanden ooit in mijn mond terecht komt en dat ik daar perongeluk op bijt. BAH!
En zelfs als ik er niet op bijt, dan loopt dat in mij keel. Kietel kietel. BAH!

Daarom beste vrienden, vermoord ik steevast spinnen.
Vliegen niet, die zijn te moeilijk. En die hebben ook twee poten minder.

Nu ik erover nadenk. Ik heb echt enkel schrik voor beesten die in mijn mond passen. En waar je dan ook nog perongeluk op kunt bijten. Een muis valt daar dus buiten. Daar kun je wel op bijten, maar niet perongeluk.

GameBoy

De GameBoy bestaat 20 jaar. Een eerbetoon.
Met bijdragen van Fard, Fartijn, Ponas, Drik, Sirk en mezelf.


Niet geschikt voor minderjarigen!
Link

Brutale Vlegel

Die Dedecker toch.
Zomaar privédetectives loslaten op de familie De Gucht.
Toen ze hem hierover aanspraken, zag je hem met een beteuterd gezicht proberen zijn acties te verdedigen. Betrapt, meneertje! Hij had natuurlijk gehoopt vanalles te ontdekken, om Karel eens goed te kunnen pesten. Maar Karel is zo zuiver als wat.
Prachtig was dan ook de reactie van mijn grote held en voorbeeld, toen ze hem opbelden voor een reactie: "Ik heb altijd gecaht dat Dedecker een brutale vlegel was".
Yihaa modderfokker!

De Gucht vs. Dedecker: 1-0

Teenage Punk Song

I'm a young and emotional songwriter
So come on and start waving with your lighter
I sing about love and politics
I don't just play the guitar to impress hot chicks


Wanna be a hippie but not get stoned
You wanna be my girlfriend but not get boned
I am a vegetarian but still eat fish
That's not really an animal but still very delic(ious)

Ooh ooh plane in the sky
Why why do you fly so high?
Ooh plane in the sky
Sometimes I cry


My favourite 3 words are I don't care
Sometimes I skip school and I never cut my hair
I'm not really sure if don't is one word
But I don't give a fuck cause I am not a nerd

Ooh ooh plane in the sky
Why why do you fly so high?
Ooh wait I think I know
You would hit the trees if you flew too low

SOLO!

I wear a T-shirt of Guevara cause he was very cool
He was against violence, music was his tool
Fighting for justice is very important
Cause creating a better world, that is what I want

Ooh ooh plane in the sky
Why why do you fly so high?
Ooh wait I think I know
You would hit the trees if you flew too low

Voor al de jongeren die worstelen met een identiteitscrisis. Je bent niet alleen!!!

AUDIO

Appelmoes met brokken.

De hedendaagse student moet van tijd tot tijd eten.
Als alle kebabzaken, frituren en pizzeria's gesloten zijn, is hij genoodzaakt zijn maaltijd in de Alma te nuttigen.
Zo ging ook ik vandaag naar de Alma. Op de website staat telkens het menu van de week, en voor vandaag was het goedkoopste gerecht Pensen met Appelmoes. Ik smste snel mijn eetkameraad met het blijde nieuws. Ook hij is altijd wel te vinden voor Pensen met Appelmoes.
De Alma staat echter bekend om zijn gewoonte de student af en toe eens te verrassen. Vandaag was het weer zover.
Op zo'n moment zijn er twee types studenten. De zagers en de niet-zagers.
Ikzelf en mijn kameraad behoren tot de niet-zagers.
Wanneer wij door het glas van de toonbank zien dat er brokken in de appelmoes zitten, dan zeggen wij: "Die Alma toch, altijd goed voor een verrassing. Heerlijk, brokken in de appelmoes. Het is weer eens wat anders!".
Wanneer wij even later zitten, een hap nemen van de appelmoes en proeven dat er stukjes ananas inzitten, dan kijken wij elkaar eerst verbaasd aan, maar glimlachen dan en denken: "Die Alma toch. Nu hebben zij ons weer liggen zeg. Gewaagd; ananas in de appelmoes!".
We geven elkaar nog de tip mee dat de aardappelpuree nog lekkerder is met een pakje zout erop.
Likkebaardend eten wij de rest van de Pensen met Appelmoes en Extra Ananas op, gaan nog een portie frieten halen en denken achteraf: "Wat een lekkernij voor slechts 2.60 euro!".
De zagers reageren anders op verrassingen.
Wanneer zij brokken zien zeggen zij tegen elkaar: "Eèh bah, brokken.", maar gierig als zij zijn, nemen zij alsnog de Pensen met Appelmoes.
Wanneer zij even later zitten, een hap nemen van de appelmoes en proeven dat er stukjes ananas inzitten, dan kijken zij elkaar eerst verbaasd aan, fronsen dan en zeggen: "Bah, ananas! Wie doet er nu ananas in de appelmoes?". Zij vinden het belangrijk om hun verontwaardiging te delen met de rest van de klanten. Om zeker te zijn dat iedereen het gehoord heeft, blijven zij dit herhalen.
Zij lepelen naast de stukjes ananas, eten enkel de witte pens op en laten de zwarte pens liggen. De aardappelpuree heeft volgens hen geen smaak. Om zich te amuseren, pletten zij de zwarte pens in de aardappelpuree, rollen er hun glas nog eens in en smeren wat aan hun plateau met de woorden: "Was dit maar eens af, neger!".

A Scientific View on Love, Romance and Relationships

I've calculated your beauty
Observed your kindness
I estimated your wealth
And I've measured your health

If these parameters don't change
You might just fall within the range
Of the strict specifications
Of my four dimensional optimization

Can't you see
Love is just chemistry
Adrenaline
And the occasional endorphine

I will forget your birthday
Unless it's the first of May
I will randomly give you presents
'Cause I know you find that pleasant

I've made some advance
In the area of romance
I now know the meaning of every look
I learned it from a book

Can't you see
Love is just chemistry
Dopamine
And if you're lucky Phenyl Ethylamine

I've selected this flower
I've been studying for an hour
My investigation yields
It's the very best in this field

One day we'll dance
In the capital of France
Under a bridge we'll dine
Japanese Umbrella Pine

Can't you see
It's all just chemistry
Adrenaline
And the occasional endorphine

Can't you see
It's all just chemistry
Dopamine
And if you're lucky Phenyl Ethylamine

Het lied is te beluisteren op maartentytgat.net/chem.mp3
Met dank aan Rhymezone.com voor het 8-lettergrepige rijmwoord op "dine".

JoepTjoep

Het internet kweekt moordenaars, zoveel staat vast.
Het is dat ik mezelf meestal goed onder controle heb, anders was ik al lang ergens een school vol onschuldige mensen binnengestormd met een of ander sadistisch wapen om al de modderfokkers één voor één af te slachten.
Zinloos geweld wordt geboren uit de achterlijke commentaren op youtube filmpjes.

Een paar willekeurige voorbeelden:

"lol ok you mistake of a child that shouldve never been born and died inside your mothers womb and she died as well....you waste of life"

'lol' betekent toch nog altijd 'laughing out loud', niet?

Het is ook altijd grappig als mensen elkaar niet begrijpen en totaal naast de kwestie praten:

drunknblazed:
"you ever screw a bitch? if you get the job done right they arent so bitchy afterwards."

kalleankarstrom:
"Did you have sex with a dog?! OMG! Were did you even get the idea of trying to pick up a dog? And how old was it? BTW: Nether mind replying to that question...! lol"

drunknblazed:
"wtf sick ass bitch. i mentioned nuthin bout a dog fag. funny how animal raping cross ur mind from outta no where. yeah go back and cuddle with ur pooch while im out screwing hot women you can only dream of"

En maar schelden!

"it is all those faggets can suck a big hairy purple nasty..."

"ignorant asshole their is no god"

"thats becuz ur prob already faggot u cunt lol"

Is het trouwens niet een beetje ironisch dat youtube geen video's met naakt toelaat om het een beetje deftig te houden?

En deze is gewoon zielig:

"Hahaha! I friggin love this vid!
Ok, I know I'm spamming and I'm sorry, but there's no other way to get ppl to watch our vids. Please check us out, then you can mark this as spam or whatever. Just understand our situation.
Thanx :) "

Tijdens mijn research kwam ik trouwens deze hilarische video tegen: show me your genitals

Let ook vooral op de reacties van de mensen die er de humor niet van inzien.

Jaja, het is erg gesteld met de wereld.

Pff

Wie is dat hier die altijd op "pff" klikt? Dat is niet bedoeld om echt aan te vinken. Dat is bedoeld om niet aan te klikken, zodat het opvalt hoe grappig ik ben.
Snap het dan!

And back to work.
Coffee & Computers.

Facebook

Men is tegenwoordig niet meer social relevant als men geen Facebook account heeft.
Hoe anders kun je op de hoogte blijven van allerhande vitale info zoals de verjaardagen, relaties, gemoedstoestanden en muzikale interesses van je vrienden?
Mijn vrienden op Facebook zijn nu ook mijn beste vrienden geworden in het echte leven. Ze delen alles met me. Ik weet nu 24/24 wanneer ze zich geamuseerd hebben, iets leuk vinden of zelfs op welke Temtation Island verleidster ze het meeste lijken.
We hebben ook geen geheimen voor elkaar. Geen gefluister of geroddel gelijk op school vroeger. Neen. Nu wordt alles in het openbaar gezegd. Daarvoor zorgt The Wall, het ultieme communicatiemedium. Een prachtige naam ook, die symbool staat voor vanalles. In plaats van een muur te zijn zoals de Berlijnse of de Israëlische, is het eerder een klaagmuur, of zo'n muur waar graffiti op gespoten wordt. Heel Cool.
Vrijheid van meningsuiting wordt ook zeer hoog in het vaandel gehouden. Men kan zijn eigen groep oprichten om de doodstraf terug in te voeren of zijn afkeur te uiten ten opzichte van moordenaars of ander gespuis.
Meningen kunnen ook worden geuit over eigen vrienden, door middel van het programma "Compare your friends", zeer handig om te weten wie nu eigenlijk echt je beste vriend is. En dit tegelijk ook mee te delen met de persoon in kwestie.
Verder maakt Facebook het mogelijk om links door te geven naar vette filmkes van YouTube. Op het eerste zicht nietszeggende links als www.youtube.com/watch?v=AdzZxXjFzgEGefEZfh blijken vaak een schat aan entertainment te bevatten.

Echt waar Facebook, bedankt.

Het museum

Ik moet u niet meer vertellen dat ik een grote fan ben van kak. Met kak kan ik altijd wel lachen. Kak is ook zo'n mooi woord. Het is trouwens een onomatopee. Het stamt uit de tijd dat de WC nog niet bestond en de mens door een gat in een plank moest kakken.
Probeer je het moment voor te stellen dat je drol neerkomt op de stapel van de vorige. "Kak", gaat dat dan zachtjes.

Op een dag liep ik door een grote stad en zag ik dat er in het stedelijk museum een tentoonstelling over kak was. Deze kon ik natuurlijk niet aan mijn neus voorbij laten gaan.
De titel was in het Engels, om mogelijke buitenlandse toeristen aan te trekken: "Poop; Past, Present & Puture".
Ik ging binnen langs de grote glazen deur. Aan het loket was niemand te bekennen. Er was wel zo'n belletje om op te kloppen. Vol enthousiasme landde ik mijn hand op de bel. "Tingngngng!", weerklonk het. Toen er na 2 minuten nog niemand kwam opdagen, vond ik het niet meer dan gepast om nogmaals op de bel te kloppen. "Tingngngng!" klonk het wederom. Niets veranderd, die bel.
"Jaja, 't is al goed!", riep een chagrijnig oud wijf.
Ik zei om te grappen: "Ah, dus ik hoef niet nog een keer te bellen?".
"Meneer is zeker de leukste thuis?", zei het chagrijnig oud wijf.
"Nee," zei ik, "maar wel op kot!". Ik barstte uit in een onbedaarlijk lachen.
Toen mijn lachsalvo was uitgestorven vroeg ik beleefd: "Een ticketje voor de kaktentoonstelling alstublieft.". De zin was nog niet uitgesproken of ik kreeg weer de slappe lach. Hoe grappig klinkt dat ook, "de kaktentoonstelling".
Zonder nog iets te zeggen gaf ze me een ticket. Het was gratis. Hoe belachelijk om daar dan tickets voor te voorzien, dacht ik nog.
Met mijn ticket in de hand volgde ik de pijltjes naar de kaktentoonstelling.
Aan de ingang stond een man die eruit zag alsof hij deel uitmaakte van de tentoonstelling. Hij vroeg naar mijn ticket. Ik gaf mijn ticket, en hij scheurde er de helft vanaf. Ik wilde nog zeggen: "Hee, ik heb daar wel voor betaald he!", maar ik bedacht me net op tijd dat dat niet het geval was. Hoe stom dat ze dan mijn ticket nog moeten controleren...
De tentoonstelling bestond voornamelijk uit beeldende kunst. Schilderijen, beeldhouwwerken en installaties. Het begon in de Oertijd. Opgedroogde drollen, rotsschilderingen in oker, ivoren kakbeeldjes, enzovoorts.
Dan kwamen de Middeleeuwen, met Breughel en Rubens en al die mannen, die heel nauwkeurig drollen konden naschilderen, respect!
Dan kwam die tijd daarna met die schilders van die tijd die ook wel goed drollen konden tekenen, zij het met een beetje een eigen touch. De mannen van de Middeleeuwen hadden namelijk ondertussen wel al zo'n beetje alle mogelijke drollen geschilderd, dus daar was niks meer aan.
Maar dan kwam de moderne tijd. En moderne kunst is toch niet aan mij besteed. Allerlei dingen die helemaal niet op kak lijken. Of wel op kak lijken, maar dan een titel meekrijgen als "Lief" of "Zon". Gewoon om een beetje dwars te doen.
Toen ik terug buiten kwam, scheen de zon. De zon schijnt natuurlijk altijd, maar deze keer was mijn kant van de aarde naar de zon gericht en waren er geen wolken.
Ik was gelukkig, want ik had me net een uurtje kunnen onderdompelen in de wereld van de kak. En het mooie van kak is dat het mogelijk maakt om alles te relativeren.
Als je je ergens druk in maakt, denk dan gewoon even aan kak, en alles is plots minder erg.
Als je denkt dat de wereld aaneenhangt met kwaadaardige complotten van de CIA en de KGB, denk dan even: hee, die mannen moeten soms ook gaan kakken. Dat is grappig.

Een man met make-up is gelijk een vrouw met een snor.

Op een gegeven moment moet men naar de kapper. Dat is nu eenmaal zo. Men zou zijn geld liever uitgeven aan iets van waarde, maar men is sociaal verplicht om zijn haar fatsoenlijk te houden. En terecht!
Maar leuk is het meestal niet. Zoals vandaag.
Men stapt binnen en vraagt of zijn haar geknipt kan worden.
"Maar natuurlijk meneer, gaat u hier maar even zitten."
5 minuten later: "U mag op de volgende zetel gaan zitten"
Ik zit op de tweede zetel en heb niks te doen. Ik besluit de muziek op de radio te analyseren. Het is eighties special. KOTS!
Zo maakte men in de jaren tachtig popmuziek:
-Eerst zette men de SNARE op, dat is een apparaat dat gedurende heel het lied het geluid van een snare-drum nabootst (met de nodige reverb en echo).
-Vervolgens mag de zanger zijn gang gaan.
-Dan worden de synths en de saxofoon toegevoegd.
Nu ik erover nadenk is eighties muziek echt wel kapsalonmuziek.
Het is tijd voor de volgende zetel. De martelzetel.
Eerst krijg ik een soort witte jas en handdoekje en dan moet ik mijn hoofd achterover in de spoelbak hangen. Pijn trekt door heel mijn lichaam als de kapster mijn hoofd nog verder naar achter trekt om het te wassen. Ik kan niet meer slikken want mijn keel wordt dichtgeknepen door mijn eigen vel. Iets in mijn nekwervels zit heel verkeerd. Zo ga ik nog ooit sterven.
Het is een vreemde sensatie, de pijn gecombineerd met het genot dat voortvloeit uit het wassen van mijn haar en het masseren van mijn schedel. Ik glijd zachtjes weg in een soort roes. Mede door de sterk verminderde bloedtoevoer naar mijn hersenen.
Als ik terug rechtkom zie ik vlekken op mijn netvlies. Het duurt een tijdje tot ik terug scherp kan zien. Ik waggel naar de volgende en laatste stoel.
Mensen lopen om mij heen. Af en toe valt de stroom uit.
"Zeg het eens", zegt een man met mascara en lippenstift.
"Den helft eraf alstublieft, tot net boven mijn ogen en wat korter in de nek".
Scharen, kammen, kartelscharen en tondeuzes worden op mijn haar losgelaten.
"Ge hebt wel veel haar. Maar dat is goed, want ge verliest altijd wel een beetje."
Kijk, daar is iets mis met zijn redenering. Als ik altijd een beetje verlies, heb ik binnen de kortste keren niks meer. Als ik altijd een beetje verlies, maar er komen ook altijd haren bij, dan gaat mijn haarmassa er netto op vooruit, achteruit of blijft het hetzelfde. In elk van deze gevallen is het ogenblikkelijk aantal haren op mijn kop van geen enkel belang. Oen!
Maar ach. Hij levert goed werk. Mijn haar is korter. En daar was ik voor gekomen.
Ik betaal netjes en wandel naar mijn kot.
Mijn vervelende kotgenoot merkt op dat er ergens nog hele lange haren hangen.

Mijn zus is een komisch genie (en andere huiselijke situaties)

Vrouwen zijn niet dikwijls grappig. Dat is geen seksisme, dat is een kwestie van statistiek (en mijn gevoel voor humor). Ik ken slechts enkele uitzonderingen, waarvan er dan weer slechts enkele niet alleen perongeluk grappig zijn.
Mijn zus is er zo een. De jongste, die met allerlei dyslectische en waarschijnlijk ook aan ADHD grenzende aandoeningen (maar wie heeft er tegenwoordig geen ADHD).
Ik zou talloze voorbeelden kunnen opnoemen, zoals hoe ze vroeger wanneer ze een weesgegroetje opzei, steevast "geheiligd schijt gij boven alle vrouwen" zei.
Maar ik wil het vandaag over vandaag hebben.
Ze kreeg wat hulp van papa voor haar chemie. Verveeld als ze was met de zuren en basen, vond ze het gepast om papa wat te entertainen. En dit door middel van dolfijnengeluiden.
Papa wou natuurlijk gewoon snel doordoen met de chemie en had hier niet zoveel zin in. Ze drong echter aan en begon haar impressie van de dolfijn.
"Guh guh!", zei ze, terwijl ze met haar handen het tegen elkaar slaan van twee keien uitbeeldde.
Niet goed doorhebbende wat dat met een dolfijn te maken had, zei papa dat het goed was en dat hij liever door wilde doen met de chemie.
Zus gaf echter niet op en herhaalde het gebaar.
"Guh guh".
Papa kreeg de slappe lach. De combinatie van de serieuze gezichtsuitdrukking, het belachelijke gebaar, en het feit dat dit op het eerste zicht niets met een dolfijn te maken had, was dan ook hilarisch.
Zus schoot ook in de lach en klaagde dat ze het niet kon als ze moest lachen. Ze gaf papa een vriendschappelijke, doch aanmanende mep en ging voort.
"Guh guh", weer de stenen tegen elkaar en dan haar kop vooruit, handen tegen elkaar in de nek (als rugvin) en porren maar.
Op zo'n korte tijd zo'n reacties teweegbrengen bij mijn vader en mijzelf, dat is slechts voor weinigen weggelegd. Blackadder, de scene in The Great Dictator waar Napaloni op een heel lage stoel moet zitten en het eerste half uur van Calendar Girls.
Mijn zus is een komisch genie.

Een andere huiselijke situatie die ik kort wil beschrijven, om mijn ergernis uit te drukken en tegelijk dit grappige tafereel te delen met de lezer, is die van het 7-uur journaal van gisterenavond.
Zoals we dat gewoon zijn van de VRT, beginnen ze kort met de zogenaamde blikvangers. Ok.
Dan beginnen ze over de Omloop Het Nieuwsblad. De eerste editie met de nieuwe naam en ook de eerste van het wielerseizoen. Ok, als er niet veel gebeurd is, kan dit van enige tel zijn.
Maar daar bleef het niet bij. Niet alleen moest speciaal die van het sportnieuws dit vertellen (ieder zijn ding, nietwaar?), het was dan ook nog eens nodig om de "reporter ter plaatse" (hoewel het al lang gedaan was) uitgebreid aan het woord te laten en interviews met verschillende wielrenners te tonen. Het is toch wel speciaal dat een Noor dit wint. Normaal zijn het allemaal Belgen vanvoor. Dat soort dingen.
Echt, voor wie is dat belangrijk? Voor wielerfanaten. Dat is al niet zoveel volk. En die hebben het toch live gezien, anders zijn het geen echte fanaten. En anders kijken ze maar op internet. Mijn vader was het er dus niet mee eens dat 10 minuten van zijn kostbare tijd verloren gingen omdat ze het journaal begonnen met wielrennen.
En op de koop toe ging het daarna eerst nog over voetbal.
Als ik nog eens kolonisten van Catan ga spelen zal ik de VRT Nieuwsdienst ook eens bellen. "Ja het gaat toch een spannende strijd worden. Ik heb wel de langste handelsroute, maar mijn belangrijkste concurrent heeft de grootste riddermacht. Dat terwijl het vorig jaar net omgekeerd was!".
Dan kan heel Vlaanderen meegenieten van het spelletje. Want dat is het: een spelletje. Voetbal ook. Dat is ook een spelletje.
Komaan zeg.
Deze boutade en nog meer uitdrukkingen van ergernis vonden dus plaats tijdens de eerste helft van het 7-uur journaal gisterenavond.
En terecht!

Vervelend

Volkomen inspiratieloos en verveeld begin ik aan dit schrijfsel. Ik weet nog niet zo goed wat ik ga typen. Dus het kan nog heel grappig worden, maar het kan ook gewoon helemaal niet grappig worden. Saai zelfs. En dan ben jij bij je pietje genomen!
Hah, da's al grappig. Pietje.
Voor de vrouwelijke lezers: sorry, jullie hebben geen pietje. En anders heb je je lelijk vergist, de dag dat je jezelf als vrouwelijk bestempelde. Dat die van het PMS dat niet in de gaten hadden zeg.
Jaja zeg. Seksisme. Onderscheid op basis van geslacht. Schandalig is het. Iedereen gelijk voor de wet! Retteketet.
Dus pietje of niet, je bent erbij genomen.
Want beter als dit wordt het echt niet. Maar ach, wat geeft het. De gemiddelde bezoeker van mijn blog verveelt zich waarschijnlijk nog meer dan mij. Loser!
Ik heb echt niks grappigs meegemaakt. Vervelend is dat. Ook niet echt iets waar ik me aan stoorde. Behalve dan die meid achter mij op het concert van Spinvis die de teksten van de liedjes die ze kende aan het meefluisteren was. Komaan zeg. Waarom?
Meerwaarde zat er niet in. Het was vervelend! Alsof ze wou laten merken dat ze toch wel een echte fan was. Dat ze zelfs sommige liedjes van de nieuwe plaat al kende. Dat zij met recht en reden daar was en degenen die de teksten niet kenden niet. Zo iemand die belachelijke weetjes van de artiest kent. Het zou hilarisch geweest zijn als de heer Spinvis midden in een nummer was gestopt en had geroepen: "Bek houwe, trut!".
Want ze mocht dan wel aan het fluisteren geweest zijn, het zijn de S-klanken die het vervelendst zijn. En het zijn net die klanken die door heel de zaal weerklinken.
Oh en toen ze dan even de tekst niet kende zat ze mee te neuriën. Zo van: "Ja soms neurie ik gewoon liever in plaats van te zingen. Het is mijn eigen keuze. Ik ken de tekst wel hoor, maar soms is neuriën gewoon meer gepast."
Verder was het concert wel heel goed. Merci Spinvis merci.

Als we het dan toch over vervelende mensen hebben. Vandeweek zat ik wat te werken in een pc-klas. Eerst zat ik er gans alleen in alle rust. Zalig.
Toen kwam er een dude bij die zijn oortjes instak en een muziekje opzette. Vervolgens begon die daar even te klikken als een gek! Vermoedelijk moest ie veel omlaag scrollen ofzo. Maar daarvoor is er dat wieltje, dumb-ass!
Zelf hoorde hij dat geklik natuurlijk niet. Maar echt lang. Zo lang dat je elk moment denkt: nu zal ie toch wel eens stoppen zeker. En dan nog doorgaan. Echt lang.
Waarom maakt dat trouwens ook zo'n lawaai. "Anders heet het niet meer klikken" zeker. Maak die muizen toch wat stiller. En noem het dan duwen. Duwen en dubbelduwen. Bekt toch ook lekker.
Of maak er een aangenaam geluidje van. Ploep! Ploepen en dubbelploepen. Prachtig!
Maar gelukkig komt Windows eraan met een besturingssysteem dat gebaseerd is op een touch screen. Dankjewel Microsoft, ik wil lamme armen na een uurtje internetten! Denk toch eens na man. Touch screens werken toch nooit. Zeker niet die in vliegtuigen, die sucken pas echt. En iedereen met zijn pisvingers op dat scherm, bah!

Jongerencultuur

In onze tijd was het allemaal veel gemakkelijker.
Er waren skaters en er waren gabbers.
Skaters waren cool, alternatief en luisterden naar punk en gabbers waren niet cool, mainstream en luisterden naar hardcore.
En dan maar batsen.
Meer moet dat ook niet zijn.
Heden ten dage zit de jongerencultuur helemaal anders in elkaar. Er zijn allerlei soorten subculturen en subsubculturen. Niemand is meer cool, iedereen is gewoon een beetje lame. Vooral emo's. Of moet ik zeggen lame-o's!
Natuurlijk zijn er nog steeds de johnny's, afstammelingen van de gabbers (die op hun beurt eigenlijk afstamden van de vintage-johnny's).
Dan is er nog tektonic, dudes die iets weghebben van emo's, maar zich toch meer als gabbers gedragen.
En alsof het allemaal nog niet ingewikkeld genoeg was, is er tegenwoordig ook Metro Station. Deze jongens deinzen er niet voor terug alle normen en waarden overboord te gooien en zomaar emo te vermengen met disco. Disco! De nemesis van de hard-rock is terug!
Deze band moet weg.
Niet alleen verkrachten ze de god der gitaren (de Firebird), ze misbruiken ook symbolen van bands als Weezer, om een breder doelpubliek aan te spreken.
Breakdance wordt er zomaar even tussengegooid om de hiphopfanaten te bekoren, net als allerlei andere dansstijlen die met een belachelijk overdreven enthousiasme worden beoefend. Om van te kotsen!
De piercings van de frontman zijn echt te lelijk voor woorden. Aan een scheve smoel kun je niks doen. Maar is het nu nodig om deze nog eens in de verf te zetten door er spijkers in te slaan?
Yugh!

Ik ben geen racist, maar...

Vooroordelen. Waar komen ze vandaan en waartoe dienen ze?
In dit schrijfsel wil ik graag een serieuze analyse koppelen aan een grappige anekdote.

Een vooroordeel is in mijn ogen een (vaak ongeoorloofde) extrapolatie van eerder opgedane ervaringen. En dit ter bescherming van het individu zelf.

Een voorbeeld: als je achtereenvolgens twee mensen een plant hebt zien eten en doodgaan, zal je snel de conclusie trekken dat de plant giftig is en zal je ze niet eten. Terwijl je eigenlijk geen oorzakelijk verband hebt kunnen aantonen. In dit geval is het vooroordeel echter onschuldig en waarschijnlijk terecht.

Een ander voorbeeld: Je hoort achtereenvolgens twee oude vrouwtjes zeggen dat hun handtas is gestolen door nen Turk. De conclusie dat alle Turken handtassen pikken is snel gemaakt. Deze extrapolatie is echter ongeoorloofd, aangezien er geen oorzakelijk verband is tussen handtassen pikken en de nationaliteit of etnische afkomst van een persoon. Dit vooroordeel lijkt op het eerste zicht misschien ook op zelfbescherming. Maar daar schuilt net het gevaar. Als je enkel gaat oppassen voor Turken, wordt je handtas misschien gepikt door een Albanees, of een Marokkaan. Een Belg zal het wel niet zijn, want Belgen pikken geen handtassen.

Met andere woorden: vooroordelen kunnen nuttig zijn om zichzelf te beschermen. Maar men moet zich altijd bewust zijn van het feit dat het inderdaad om een extrapolatie gaat. En zoals dat in de numerieke wiskunde algemeen bekend is, is een extrapolatie zeer gevaarlijk.
Zolang men dus de vooroordelen kan indentificeren, en ook uitzonderingen kan toestaan, zit men goed.
(En dan heb ik het nog niet eens gehad over het feit dat vooroordelen ook nefast zijn voor hun subjecten)

Om nu tot de grappige anekdote te komen:
Niet zo lang geleden had ik pizza besteld. Ik had gekozen voor de optie gratis levering. Aangezien ik op dat moment op Esat zat (het departement elektrotechniek), was een adresbeschrijving nogal moeilijk. Ik had dus ook mijn GSM-nummer doorgegeven, voor het geval er moeilijkheden waren.
Een halfuurtje later kreeg ik telefoon van een onbekend nummer. Ik nam op met de woorden: "hallo, met Maarten", geheel naar de waarheid.
- "U had pizza besteld?", klonk het aan de andere kant, met een heel Vlaams accent.
- "Ja, hoe weet u dat?", vroeg ik verbaasd.

Bangcock

Jaja, een reis he. Dat heb ik gemaakt. 2 weken zeg. Da's lang, begot!
Ik moet nog veel inhalen, zoals de gemiste afleveringen van The Office, en nog dingen.
Maar treur niet, binnenkort komt er vast en zeker een nieuw verhaal op deze gieter. Zijt maar zeker! En vast! Dat heb ik ook al meerdere malen gezegd tegen mijn uitwerpselen de afgelopen weken.
Verdomde rijst. En koriander. Bah!
Geef mij maar Bier, Bouletten en artisanale Botergaletten!

Bureaustoel Deel 3

18.35u - Meneer, de kotgenoot en de vriend komen de trap opgestormd. Ze stinken naar zweet en kebab. Het is vooral de kebab die naar kebab stinkt. Maar de kebablucht hangt ook in hun kleren.
De kotgenoot en de vriend zijn al dagen klaar met de examens. Hun studierichtingen zijn dan ook niet te vergelijken met die van meneer. Om zichzelf te trakteren hebben ze bier in blik gekocht. "Tja, het is crisis voor iedereen he", zou de onnadenkende medestoel denken. Maar bier in blik is per liter duurder dan in fles.
Als onverantwoordelijke vrienden bieden ze ook meneer een blik aan. Die kan zo'n geschenk natuurlijk niet weigeren en drinkt het smakelijk leeg. En dat terwijl hij morgen een examen heeft! Wat een kerel!

18.37u - Het tweede blik gaat open en The Office wordt opgezet. Ik moet zelf al lachen bij de titel van de aflevering, want ik weet natuurlijk al wat er gaat komen. Als ik meneer zijn studententijd moet samenvatten in drie kernwoorden is het wel als volgt: Bier, Kebab en Office.

18.58u - De tranen rollen over mijn wangen van het lachen. Meneer maakt toch altijd zulke grappige opmerkingen bij die reeks. Het valt me op dat de andere twee steevast proberen hem te overtreffen maar hier keer op keer jammerlijk in falen. Zo is het eigenlijk in alles. Vertelt iemand een mop, dan zal meneer daar altijd wel een passend antwoord op vinden dat grappiger is. Ach, ik ben misschien ook wel wat bevooroordeeld. Ik zou na vier en een half jaar niet meer zonder hem kunnen. Ik kan soms wel eens klagen, maar diep in mijn hart weet ik dat er nooit meer zo'n perfect lichaam op mij zal zitten.
Wat zal er van mij worden als hij over een half jaar afstudeert? Ik mag er niet aan denken. Ik moet genieten van de tijd die ik nog samen met hem kan doorbrengen.

18.25u - Die twee onnozelaars willen maar niet vertrekken. Meneer is ondertussen weer Bubbleget aan het spelen. Hiermee wil hij een stille hint geven dat hij eigenlijk wilt studeren (en wat quality time met mij wil doorbrengen), maar dat schijnen ze niet te snappen. Ze zitten wat gitaar te spelen en scheten te laten. De ene maakt ook wat rare seksbewegingen. Dat zie ik niet (want ik heb geen ogen), maar ik hoor het aan de reacties.

18.45u - Eindelijk, ze zijn weg. Waarschijnlijk gaan ze bier drinken en YouTube filmpjes kijken. Dat is dan de toekomst van Vlaanderen zeg.

18.47u - Bubbleget wilt precies niet zo goed lukken. Ik denk stiekem dat hij de alcohol toch begint te voelen.

18.51u - Hij heeft het opgegeven en zet nog maar een aflevering van Prison Break op.

19.05u - Er wordt op de deur geklopt. Hij minimaliseert snel het Prison Break-venster, legt zijn boek open en roept "Ja" (om te zeggen: kom maar binnen).
De deur gaat open en een oogverblindende schoonheid met een kom dampende pudding staat in de deuropening. "Vers van de pers!" zegt ze. Het ruikt heerlijk.
Ze gaan samen in de zetel zitten en praten over politiek en puppies.
Ik zou mijn ogen sluiten, maar dat hoeft niet want ik heb er geen.
Ik dommel in.

21.17u - Met een schok word ik wakker. Zij is op mij komen zitten en zoekt op Wikipedia op waarvan couscous nu eigenlijk gemaakt is. Griesmeel.
Even later geven ze elkaar een kus op de wang en ze is weer vertrokken.

21.21u - Hij kijkt Prison Break verder af en poetst ondertussen zijn tanden. Hierbij gaat hij af en toe op mij zitten en dan is hij weer weg. Dan val ik half in slaap en dan komt ie weer terug. Ik wil gaan slapen man!

21.45u - De lichten gaan uit, alsook het vreselijke lawaai van de computer.
Eindelijk rust.

Einde

Bureaustoel Deel 2

13.02u - De kotgenoot laat weer al zijn rommel achter, maakt nog wat flauwe mopjes en is weg. Maar goed dat die niet nog even op mij kwam zitten om een scheet te laten. Dat is echt ne stinkbeer! (grapje he Ward)

13.06u - Tijd voor nog een tas koffie. Nu gaat hij er toch wel over. Hij heeft tegenwoordig een thermoskan. Uit de Aldi. Cheap ass.

13.09u - Bubbleget.

13.20u - Wikipedia. Naar het schijnt kun je op Wikipedia blijven doorklikken en lees je zo allerlei interessante dingen en uiteindelijk ben je niet meer bezig met hetgeen waar je oorspronkelijk mee bezig was. Thank you Captain Obvious! (Hier is misschien enige uitleg vereist: Op een keer was er op de radio een madam die het nodig vond om voor heel Vlaanderen uit te leggen wat Wikipedia was. Niet verduidelijkend? Laat ook maar...)

14.32u - Verdomde sudoku!

14.46u - Eureka! Die 9 moest een 6 zijn.

14.50u - Ik verveel me.

14.56u - Godverdomme kerel, zit nu eens een keer stil!

15.02u - Dude, ik haat die vinyl vloeren he. Daar valt niet op te rijden. En soms ligt er dan een of andere kabel op de vloer en dan wilt meneer daar toch per sé over rijden. Dat gaat natuurlijk niet van de eerste keer, want die kabel rolt dan eerst zo een beetje mee en raakt dan vast te zitten onder de beschermingskapjes van mijn wielen, wat trouwens zeer doet, dedju! Dan moet hij zo wat op en neer rijden om dan plots met een grote versnelling de hindernis te nemen.
Ik helemaal door elkaar geschud en nog maar met één wiel over de kabel. Nog 4 te gaan. Na nog 2 geeft hij het op en legt hij de kabel aan de kant. Fok!

15.08u - Hij begint weer wat rond te lopen. Hij neemt zijn elektrische gitaar en speelt een paar supervette en keimoeilijke solo's alsof het niks is. Zwaar respect. Het schijnt dat heel de straat dat kan horen. Maar dat vindt hij natuurlijk niet erg. Stoefer!

15.15u - Prison break. Waarom moet die Michael Scofield toch altijd zo stoer praten? We get it, you're a bad boy. Het eerste seizoen vond ik nog wel vet, met die tattoos en al. Maar toen waren ze uit het gevang. Hoera het is gelukt! Nee hoor, het is veel gemakkelijker om met dezelfde acteurs een sucky vervolg te maken dan om iets nieuw en deftig te maken.
Can't blame 'em.
Wat wel keihard zuigt is dat ze een seizoen altijd laten eindigen met een cliffhanger van jewelste, om er dan een megalame antwoord op te geven. Dat blijft niet pakken hoor.

16.03u - Hij begint via MSN al regelingen te treffen voor het avondeten. Eet voor één keer eens geen boecht, ALSTUBLIEFT! Ik kan me zo'n MSN-gesprek al perfect voorstellen:
Hij: What Foods? (Ze vinden het dan leuk om crappy Engels te typen)
Den Andere: Pizza, friet, kebab, alma?
Hij: dunno joe tel mie
Den Andere: Onur is altijd goe! (Onur is een zeer sympathieke kebabzaak in de Tiensestraat waar ze ook pizza hebben. Grote pizza + gratis cola. Ze weten eigenlijk niet zeker of de man zelf ook Onur heet, maar daar gaan ze wel van uit. Bij den Onur staat er altijd gekke Oosterse muziek op. Ze vermoeden dat hij een Pakistaan is, maar ook daar zijn ze niet zeker van. Ze komen er nu wel al 3 jaar, maar ze kennen de man eigenlijk niet zo goed. Hij is wel altijd vriendelijk. En de kebab is er goed.)
Hij: Onur is goooooooooood
Hij: pak maar 6 o klok
Den Andere: okay
Den Andere: gay!
Hij: wa zijde gij?
Hij: dju da werkt ni op msn
Den Andere: ur gay!
enz...

16.15u - Toch maar een film kijken blijkbaar. Hopelijk gaat hij in de zetel zitten. Ik begin toch wel wat last te krijgen aan de rug. Kijk he, ik vind het goed en wel dat hij tijdens de examens heel de dag op mij gaat zitten, zolang het om te studeren is. Maar voor films heeft ie een zetel he zeg.
Ok, zetel it is.

16.17u - The Rocker! Met Dwight uit The Office! Fokking geniaal!

18.00u - Altijd op tijd die vrienden van hem. Iemand stormt de trap op. Hij heeft een stick van 16 Gb. He's so awesome! De stick staat natuurlijk vol virussen, verzameld op geïnfecteerde Windows computers. Meneer weet gelukkig wel beter en gebruikt sinds jaar en dag Ubuntu. Met een simpele druk op de delete knop verwijdert hij de virussen. Zo gaat dat in Linux. Antivirus software? Niet als je weet waarvoor de delete knop dient! Goed gedaan!

Einde deel 2

Bureaustoel Deel 1

Onderschat nooit het belang van een goede bureaustoel.
Mijn bureaustoel is mij zeer dierbaar.
Het is pas in tijden van extreem gebruik dat je een bureaustoel werkelijk kunt appreciëren. De examens + blok is zo'n tijd.
Voor mijn bureaustoel moet een dag er dan ongeveer zo uitzien:

8.30u - Het is weer zover. Exit nachtrust, enter hard day's work. Een boney ass in een stinkende boxershort plant zich op mijn zitvlak. Het geluid van die vervelende computer. Het pijnlijke licht van de 11 Watt halogeenlamp. Maar goed dat ik geen ogen heb.

8.32u - De eerste scheet. Meneer heeft gisteren chinees gegeten. Dat belooft voor de rest van de dag. Ik voel wat trillingen. Waarschijnlijk is hij weer aan het lachen met zijn eigen stomme blog.

8.37u - Vijf minuten rust. Mijn enige lichtpuntje van de dag: het geluid en de zalige geur van het koffiemachien. Hij zal nu wel weer cornflakes gaan halen beneden. Altijd in dezelfde kom. Wast ie die eigenlijk ooit af? Goorlap!

8.42u - Nu gaat het komen. Hij ploft met cornflakeskommetje en al op mij neer. Noch wat gelach en een scheet. Ondertussen regent het cornflakeskruimeltjes. De melk zal wel weer op geweest zijn. Dan vindt ie het altijd leuk om met zijn handen te eten. En maar kruimelen!
Studeren? Nee hoor, eerst nog een halfuurtje bubbleget. En als hij niet kan winnen, dan begint hij op en neer te springen, gezellig is dat! En maar kruimelen!

9.12u - Heeft die jongen geen examen morgen?
Ik hoor iemand "Viewer discretion is advised" zeggen met een heel schorre stem. Prison break time! Dat ie dat nog niet beu is zeg. Elke keer hetzelfde. Het derde seizoen al begot. Hoe stoem zijn die mannen wel niet? En "The Company", wat is dat eigenlijk? Is dat dezelfde als die van Heroes? Al die vragen, ik kan het niet meer aan, boehoehoe. NOR! (Het moet natuurlijk NOT zijn, maar de R en de T staan vlak langs elkaar, dus een foutje is rap gemaakt)

9.54u - Wanneer gaat ie zich nu eens aankleden? Ondertussen staat de chauffage natuurlijk vollebak. Hij mag zich trouwens ook wel eens douchen. EN MINDER SCHETEN LATEN!

10.14u - Allee zeg, fris gewassen en met een andere broek. Zijn lief komt op bezoek zeker? Lekker poepke is dat. Maar die gaat altijd in de zetel zitten. Alsof ik niet goed genoeg ben. Puh.

10.21u - Tijd voor de tweede kop koffie. Zie maar dat ge niet verslaafd geraakt jong! Manman. En dat komt er allemaal bij he, dat begint te wegen zenne.

10.30u - Nu gaat hij weer beginnen dansen. Wild wordt hij van die koffie. Wild!
Mars Volta, dat vind ik nog wel een goei groep. Gekke ritmes wel soms. Toch weer 10 minuten rust.

10.40u - Gaat hij nu eindelijk eens beginnen blokken? Of toch op zijn minst een keer herhalen? Als zijn vorige examen goed geweest is, dan wordt ie altijd wat nonchalant.

10.43u - De stank is ondertussen niet meer te harden. Die koffie werkt ook op zijn spijsvertering. Hij is wel wat beginnen leren. 't Is te zeggen: dingen opzoeken op Wikipedia. Maar het houdt hem toch even rustig. Ik hoef er natuurlijk niet bij te zeggen dat hij om het kwartier toch nog eens een poging waagt met bubbleget.

11.58u - Het begint hierboven wat te rammelen. Meneer heeft honger. Goed, dan krijg ik weer een paar uur tijd om een middagdutje te doen.

11.59u - Zijn kotgenoot heeft nog geen honger.
Oh nee, nu gaat hij gitaar beginnen spelen. Zolang hij maar niet begint te zingen. Altijd diezelfde liedjes en liefst nog 10 keer achtereen. En maar met zijn voet op de grond stampen. Gelukkig heb ik een pneumatische vering.

12.25u - Etenstijd. Dan gaan ze met z'n tweëen in de zetel zitten en naar Family Guy kijken. Die begintune ken ik ondertussen ook al vanbuiten. "It seems today that all you see is violence in movies and sex on TV".
Arme zetel. Die kotgenoot is gewoon wreed. Kijk, als iets grappig is, mag je ermee lachen, maar dat is geen reden om de zetel af te breken he!

Einde deel 1

Wat Milow kan, kan ik ook...

En laat u nooit het tegendeel wijsmaken!
Als het dan toch hip is om "onverwachte" covers te doen, kan ik moeilijk achterblijven.

The Offspring - The Kids Aren't Alright

In één take opgenomen, dus cut me some slack...

Dichter

Tja, wat doet ne mens als hij zijn examen afheeft maar nog uren moet wachten voordat ie het mondeling mag gaan afleggen?
Juist, rijmpjes verzinnen. Voor de gelegenheid veredeld tot "gedicht".

De Balans

de balans
maakt geen kans
tegen de mens
met zijn pens

het is wreed
wat hij eet
onbeleefd
wat hij heeft

maar het eind
naar het schijnt
is nabij
Hiep Jochei!

moord en bloed
dat doet goed
eigen schuld
dikke bult

Genesis (en laat u niets anders wijsmaken!)

uit de klei
zo schiep Hij
eerst de man
drager van
lul en zak
zonder pak
dan de vrouw
ooh, aanschouw
foef en tiet
naakte spriet
instinctief
op zijn lief
in en uit
met de fluit
huppakee
zoon of twee

niet veel keus
da's de leus
Oedipus
zonder hoes

vis dan schaap
mens uit aap?
ach wat zou 't
Darwin fout!

Toe, dicht!

Jaja, den Tette is aan het dichten geslagen.
Weldra komt mijn bundel "Gedichten met eeuwigheidswaarde van den Tette" uit.
Hier alvast een voorproefje:

Voor de arme negerkens

Kijk
Wij zijn rijk
We hebben alles wat we willen
En alles wat we niet willen
Krijg jij
Kijk
Voor jou
Een lelijke pauw
een half verrot touw
Allemaal voor jou (gratis!)
Ach, 't is niks
Hier, nog ne Vicks
Tegenwoordig eet men hier toch alleen nog One Second

Den Oude Gans

Hoe ver wilt ge nog gaan?
Hoe ver kunt ge nog vliegen
Zonder ook nog maar één keer
De grond te raken?

Het zal toch niet meer gaan
Ge hoeft niet meer te liegen
Ge kunt het nu niet meer
Gans afmaken

Hij geeft geen kik
En schenkt zijn lever aan de wetenschap
In de wetenschap dat het zal smaken

Volgende!

Light = shite

Kijk, 't is eigenlijk heel simpel. Als je cola wilt drinken, drink dan gewoon cola. En als je schrik hebt om teveel suikers binnen te krijgen, drink dan geen cola. Water ofzo, daar zit geen suiker in. Of melk. Dat is goed voor elk.
Maar toch geen cola light.
Dat is gewoon de verkeerde instelling. Suiker is gewoon suiker. Maar wie weet wat steken ze allemaal niet in cola light om het te doen smaken als gewone cola. En het smaakt trouwens helemaal niet zoals gewone cola. Het smaakt smerig, gelijk kak.
En Cola Zero. Dat is al helemaal belachelijk. Omdat algemeen geweten is dat cola light voor vrouwen is dachten ze bij Coca Cola dat ze dan ook maar cola zonder suiker voor mannen moesten maken.
Wel, ik zal een keer ietwat vertellen: Cola Zero is ook voor vrouwen!
Boecht is het zowiezo, suiker of geen suiker.

Dat doet me trouwens denken aan Nalu. "The Energizer" met weinig calorieën.
Calorie is de eenheid van energie. Nalu creëert dus energie uit het niets! Dat kan natuurlijk niet. Nalu zet natuurlijk massa om in energie (E=mc²). Dat kan wel. Ziedaar de oplossing voor het hedendaagse energieprobleem (exergieprobleem, excuseer) en dat zonder kernafval!
Dankuwel, Coca-Cola Company!
Ik was uiteraard sarcastisch. Nalu is weer zo'n typisch voorbeeld van hoe de voedingsindustrie de wetenschap misbruikt. Al die wetenschappers maar zwoegen om achter de waarheid te komen en die valsaards van de voedingsindustrie de bevolking maar misleiden. Het is triest.

In hetzelfde rijtje past volgens mij ook de filtersigaret. "He, ik wil niet doodgaan aan longkanker, ik zal filtersigaretten roken!"
Dat is een even kromme redenering als "He, ik wil niet doodgaan, dus ik zal een matras op de stoep leggen voordat ik zeven verdiepingen naar beneden spring!"
En dan zijn er natuurlijk nog light sigaretten. Extra gezond!
Maar daar moet je er drie keer zoveel van roken om aan je verslaving te voldoen. Kost geld he!
Staat er trouwens op de pakjes van die light-sigaretten dat je er iets minder dood van gaat? Neen! Stop dus de nonsens en rook gewoon roltabak, veel goedkoper!

Of koffie zonder caffeïne. Wat is dan nog het nut. Dan stink je wel uit je bek maar ben je nog niet wakker.

En dan de kers op de taart. Of eerder de neuspiet op de drol: Caffeïne-vrije Cola Light! De absurditeit in al zijn glorie. Of: hoe de meest bezorgde moedertjes toch nog die rommel kunnen kopen en hun kinderen conditioneren om cola te drinken. Of: hoe The Coca-Cola Company toch nog van al zijn afval afgeraakt.

Let wel: ik ben een grote cola-liefhebber. Maar ik drink mijn cola bewust. Met een doel.

En zo zou de hedendaagse consument altijd moeten redeneren. Eet eens een wortel en een patat met een glas cola in plaats van een Vitalinea koekje en een potje Activia met een glas Pis.

Presidents of the USA

Jaja, weg met Bush!
Nu is toch iedereen gelukkig? De voorstanders van Bush hebben er 8 jaar van mogen genieten. En de tegenstanders zijn nu blij dat ie weg is.
Benieuwd wie de volgende zal zijn.

Ik hoop dat ie minder barak is als Bush. Dat was wel een barakke president. Oh, bah man! (Bahman!)
Ze hebben ook wel al gore presidenten gehad. Gelijk Clinton. Wat een viezerik.
Volgens mij wou Hilary alleen maar president worden om haar man een hak te zetten door zich ook eens goed oraal te laten bevredigen door een assistent. Dat zou hilarisch zijn!
Over McCain heb ik alleen het hele flauwe mopje dat als je op je kroketten zuigt, iemand anders zou kunnen zeggen: You suck McCain!

Yeah.

...

Sint Maarten

Dames en Heren,

Het zal niet meer lang duren of ze gaan mij hier nog heilig verklaren. En ze hebben er alle reden toe.

Vanmiddag was ik onderweg om CD's te gaan kopen (ja, in Leuven is dat nog mogelijk) en zodoende de economie te redden.
Kom ik daar de mannen van Oxfam tegen. Door velen ontweken als het waren lepralijders. Maar dat zijn ze niet denk ik. En als iemand mij aanspreekt, dan heb ik toch wel het fatsoen om iets terug te zeggen. Ik wist natuurlijk al wat ze wilden. Geld!
Maar ik was hen te slim af en zei: "Ah jamaja, ik stort elke maand al 3 euro voor Oxfam." "En u weet ook wat Oxfam doet?". Ja duuh, ik ga niet zomaar aan iedereen geld geven. "Jaja, ik krijg zo een boekske." "Okee, super dan!" met de duim omhoog en een blik van ikgelooferjustdeballenvan.
Zo, dat had ik mooi opgelost.
Ik moet die automatische opdracht trouwens eens stopzetten. Dat heeft me al wat geld gekost man! En die gasten zitten nu op mijn kosten gratis jassen te krijgen!

Even later was ik in de Fnac. Ik had mijn keuze gemaakt en stond aan te schuiven aan de kassa. Uiteraard was er net bij mijn kassa iets aan de hand. Ik kon niet helemaal volgen maar het was iets met kassabonnen en extra te weinig geld. En al die kassamadammen maar overleggen hoe ze dat konden oplossen. Want, de kas moest in orde zijn he!
Uiteindelijk kwam het erop neer dat het meiske (ze was amper 10 jaar) voor 20 cent helemaal naar huis en terug moest fietsen.
Ik zei tegen de kassamadam: "Hoeveel heeft ze te weinig?", want ik wilde ook voort en dat was daar nog niet opgelost. Ik gaf het kind 50 cent en het was opgelost.
Een madam die in de andere rij net was voorgekropen door nog een andere madam zei tegen mij: "Dat vind ik echt 'chique', dat ge dat gedaan hebt". Ik was even de kluts kwijt. "Chique" nog wel.
Ik wandelde naar buiten en voelde me zweven.
Ik ben godverdomme nen Heilige!

Opwarming sjmopwarming!

Ja, daar staat u dan he Al! Al Gore.
Met uw "Opwarming van de Aarde".
Het is potverdorie nog nooit zo koud geweest!
Al eens buiten gekomen Al? En eens gevoeld? Met uw bloot vel in de kou?
En sneeuw! En blijven liggen he! Niet zomaar smeltende sneeuw. Echte dikke vette moddersneeuw die lekker aanvriest. En waarover auto's nog maar supertraag kunnen rijden. En dus minder (niet meer, Al, minder) koolstofdioxide uitstoten.
"Oh nee, de poolkappen gaan smelten en heel de wereld gaat overstromen!" Boehoew. De poolkappen zijn hier aan het uitbreiden, Al. Permafrost!
En ondertussen maar poen scheppen met uw filmke. En iedereen zo zot krijgen om minder fossiele brandstoffen te gebruiken. En de olieprijs maar dalen. Weg met de dikke Amerikaanse sleëen (ja, straks gaan we ze echt nog als slee kunnen gaan gebruiken). Hup, crisis! Dankjewel Al!
En wij ondertussen maar verrekken van de kou. Want we mogen niet meer stoken.
Echt waar Al, merci he jom!

Fris aan de vis!

Bent u het beu om altijd "Brr, 't is koud!" te moeten zeggen? Probeer dan in het vervolg eens een van de onderstaande uitdrukkingen:

fris aan de vis!
koel aan de spoel!
koud aan de bout!
chilly aan de willy!
kalt in das walt!
bevroren aan den toren!
vorst aan de worst!
frigid aan de piet!
froid aan de swa!
onder nul aan de lul!
kil aan de spil!
niet te warm aan den darm!
ijs aan de vijs!
cryogeen aan de peen!
't vriest aan den tiest!
permafrost aan de wôst!

Met de gewaardeerde medewerking van Fard en Fartijn.
Suggesties zijn welkom!