Vervelend

Volkomen inspiratieloos en verveeld begin ik aan dit schrijfsel. Ik weet nog niet zo goed wat ik ga typen. Dus het kan nog heel grappig worden, maar het kan ook gewoon helemaal niet grappig worden. Saai zelfs. En dan ben jij bij je pietje genomen!
Hah, da's al grappig. Pietje.
Voor de vrouwelijke lezers: sorry, jullie hebben geen pietje. En anders heb je je lelijk vergist, de dag dat je jezelf als vrouwelijk bestempelde. Dat die van het PMS dat niet in de gaten hadden zeg.
Jaja zeg. Seksisme. Onderscheid op basis van geslacht. Schandalig is het. Iedereen gelijk voor de wet! Retteketet.
Dus pietje of niet, je bent erbij genomen.
Want beter als dit wordt het echt niet. Maar ach, wat geeft het. De gemiddelde bezoeker van mijn blog verveelt zich waarschijnlijk nog meer dan mij. Loser!
Ik heb echt niks grappigs meegemaakt. Vervelend is dat. Ook niet echt iets waar ik me aan stoorde. Behalve dan die meid achter mij op het concert van Spinvis die de teksten van de liedjes die ze kende aan het meefluisteren was. Komaan zeg. Waarom?
Meerwaarde zat er niet in. Het was vervelend! Alsof ze wou laten merken dat ze toch wel een echte fan was. Dat ze zelfs sommige liedjes van de nieuwe plaat al kende. Dat zij met recht en reden daar was en degenen die de teksten niet kenden niet. Zo iemand die belachelijke weetjes van de artiest kent. Het zou hilarisch geweest zijn als de heer Spinvis midden in een nummer was gestopt en had geroepen: "Bek houwe, trut!".
Want ze mocht dan wel aan het fluisteren geweest zijn, het zijn de S-klanken die het vervelendst zijn. En het zijn net die klanken die door heel de zaal weerklinken.
Oh en toen ze dan even de tekst niet kende zat ze mee te neuriën. Zo van: "Ja soms neurie ik gewoon liever in plaats van te zingen. Het is mijn eigen keuze. Ik ken de tekst wel hoor, maar soms is neuriën gewoon meer gepast."
Verder was het concert wel heel goed. Merci Spinvis merci.

Als we het dan toch over vervelende mensen hebben. Vandeweek zat ik wat te werken in een pc-klas. Eerst zat ik er gans alleen in alle rust. Zalig.
Toen kwam er een dude bij die zijn oortjes instak en een muziekje opzette. Vervolgens begon die daar even te klikken als een gek! Vermoedelijk moest ie veel omlaag scrollen ofzo. Maar daarvoor is er dat wieltje, dumb-ass!
Zelf hoorde hij dat geklik natuurlijk niet. Maar echt lang. Zo lang dat je elk moment denkt: nu zal ie toch wel eens stoppen zeker. En dan nog doorgaan. Echt lang.
Waarom maakt dat trouwens ook zo'n lawaai. "Anders heet het niet meer klikken" zeker. Maak die muizen toch wat stiller. En noem het dan duwen. Duwen en dubbelduwen. Bekt toch ook lekker.
Of maak er een aangenaam geluidje van. Ploep! Ploepen en dubbelploepen. Prachtig!
Maar gelukkig komt Windows eraan met een besturingssysteem dat gebaseerd is op een touch screen. Dankjewel Microsoft, ik wil lamme armen na een uurtje internetten! Denk toch eens na man. Touch screens werken toch nooit. Zeker niet die in vliegtuigen, die sucken pas echt. En iedereen met zijn pisvingers op dat scherm, bah!