... van de storm.
(een cliffhanger in de titel om het extra spannend te maken)
Zo voelt het een beetje na 1 week road trippen en voor de verhuis naar Leuven.
Voor wie geen inspiratie heeft voor een vakantie: Scandinavië is the place 2 be!
Straffe verhalen vertel ik liever op café (nu heb ik genoeg stof om de eerste paar weken in Leuven door te komen) maar foto's staan al een beetje op facebook. Dat is die datingsite die een beetje vermomd is als "networking tool".
Let vooral op de grappige foto's waarin onder andere volgende onderwerpen aan bod komen:
-köt
-balzac
-bauten
-en nog veel meer!
Voor echte grappige verhaaltjes uit het dagelijks leven zit ik heel even zonder inspiratie. Ik heb de laatste maanden namelijk in complete sereniteit en contemplatie doorgebracht. Maar ik doe mijn best om grappige situaties uit te lokken vanaf nu. En anders zal ik mijn goede vriend Drik proberen te overtuigen delen van zijn hilarische boek hier te publiceren. Lachen, gieren en brullen gegarandeerd, so stay tuned!
Catch ya on da flipside
Always yours,
Maarten
zaterdag 20 september 2008
dinsdag 2 september 2008
Canon, you cannot.
Aan allen die ooit een printer gaan kopen:
Koop nooit een Canon MPC 190. Koop zelfs niets wat in de winkel in de buurt van de Canon MPC 190 staat.
Het is een kwaadaardig apparaat.
Niet alleen werkt het voor geen meter, het risico bestaat dat je het rotding tegen elke muur en door elk raam van je huis wilt gooien. Bovendien werkt je internet niet meer zodra je het gebruikt.
Het is namelijk zo dat je elke pagina die je wilt printen zeer persoonlijk moet begeleiden als je ook maar het minste resultaat wilt verkrijgen. Zo is het absoluut noodzakelijk dat je zelf elk blad er in ramt en zo nodig er weer uit sleurt. Zo niet begint het apparaat gewoon in de lucht te printen. Enige precisie is hier natuurlijk wel vereist, als je niet wilt dat de helft eraf valt.
Nu en dan verrast de printer je ook door je blad vrolijk te kreuken, of willekeurige zwarte lijnen te tekenen.
Voor wie nu en dan graag papier bespaart en denkt recto verso te printen: think again. Het risico op mislukken verdubbelt per blad. En het is zeer (zéér) frustrerend om een mooi gedrukte voorkant te moeten weggooiten omdat de achterkant verneukt is.
Dus, bespaar je de frustratie en koop liever een pen en teken alles zelf over van het scherm.
Koop nooit een Canon MPC 190. Koop zelfs niets wat in de winkel in de buurt van de Canon MPC 190 staat.
Het is een kwaadaardig apparaat.
Niet alleen werkt het voor geen meter, het risico bestaat dat je het rotding tegen elke muur en door elk raam van je huis wilt gooien. Bovendien werkt je internet niet meer zodra je het gebruikt.
Het is namelijk zo dat je elke pagina die je wilt printen zeer persoonlijk moet begeleiden als je ook maar het minste resultaat wilt verkrijgen. Zo is het absoluut noodzakelijk dat je zelf elk blad er in ramt en zo nodig er weer uit sleurt. Zo niet begint het apparaat gewoon in de lucht te printen. Enige precisie is hier natuurlijk wel vereist, als je niet wilt dat de helft eraf valt.
Nu en dan verrast de printer je ook door je blad vrolijk te kreuken, of willekeurige zwarte lijnen te tekenen.
Voor wie nu en dan graag papier bespaart en denkt recto verso te printen: think again. Het risico op mislukken verdubbelt per blad. En het is zeer (zéér) frustrerend om een mooi gedrukte voorkant te moeten weggooiten omdat de achterkant verneukt is.
Dus, bespaar je de frustratie en koop liever een pen en teken alles zelf over van het scherm.
maandag 1 september 2008
Nou moe
Gisteren ben ik met een vriend naar Eindhoven geweest. Er was een klein gratis festivalletje met bands van allerlei genres (lees: varianten van metal).
De eerste band die we zagen heette Heidevolk.
De tweede heette Mad Sin.
De derde heette Anathema.
Het was tijdens die derde band dat wij enorm schrokken van een Nederlandse jongeman.
Deze jongeman stonk ongelofelijk. Je hebt stinken en je hebt stinken. Een lichaamsgeurtje, daar valt niemand van achterover. Maar deze jongen ging toch wel heel ver. Het ergste was het als hij een beetje door zijn haar wreef en de wind ook nog eens in onze richting stond. Dan was de stank werkelijk niet te harden. Misselijkmakend! Niet bepaald subtiel namen we dan een paar stappen achteruit. Maar de jongen volgde telkens ons voorbeeld.
Toen zijn vriend van ongeveer 14 jaar een joint begon te rollen dacht ik: fijn, dat maskeert zometeen misschien de geur een beetje. Maar niets was minder waar. De joint rook naar peper en versterkte slechts het aroma van de jongen.
Neen, geef mij dan toch maar douchegel met kokosnoot ofzo.
De eerste band die we zagen heette Heidevolk.
De tweede heette Mad Sin.
De derde heette Anathema.
Het was tijdens die derde band dat wij enorm schrokken van een Nederlandse jongeman.
Deze jongeman stonk ongelofelijk. Je hebt stinken en je hebt stinken. Een lichaamsgeurtje, daar valt niemand van achterover. Maar deze jongen ging toch wel heel ver. Het ergste was het als hij een beetje door zijn haar wreef en de wind ook nog eens in onze richting stond. Dan was de stank werkelijk niet te harden. Misselijkmakend! Niet bepaald subtiel namen we dan een paar stappen achteruit. Maar de jongen volgde telkens ons voorbeeld.
Toen zijn vriend van ongeveer 14 jaar een joint begon te rollen dacht ik: fijn, dat maskeert zometeen misschien de geur een beetje. Maar niets was minder waar. De joint rook naar peper en versterkte slechts het aroma van de jongen.
Neen, geef mij dan toch maar douchegel met kokosnoot ofzo.
Abonneren op:
Posts (Atom)