Nu Peer dood is, ben ik weer vrij om een ander personage te bedenken. Leve de vrijheid!
Maar eerst dit:
Op Rock Herk kom je de grappigste dingen tegen.
Zo was er een man die niet wist wat een nachtwinkel was, en ons uitlachte toen we het probeerden uit te leggen.
Er was een man die een iPod met bijhorende minispeakers in zijn borstzak had zitten en zei: "Als ge sevves ne Dixie hoort zingen, niet omduwen he!"
En de tweede ochtend werd ik wakker door een jongeman die zijn verwondering maar bleef uiten over de tentstokken van zijn Nederlandse buur. "Zo'n tenstokken heb ik nog nooit gezien, en ik heb in mijn leven al heel wat tentstokken gezien!" (en zo ongeveer een uur lang)
Toen ik wat later de tenstokken zag, vond ik ze niet eens zo speciaal.
Weg met Dour, leve Rock Herk!
De muziek was ook niet slecht trouwens.
UPDATE:
De zondagmorgen door Hasselt dwalen levert trouwens prachtige nieuwe woorden op (met dank aan Ponas en Fartijn):
Een rijschool waar je met een bak kunt leren rijden: Bakkerijschool
Een school waar je je "Ho's" leert tellen: Hotelschool
maandag 21 juli 2008
dinsdag 15 juli 2008
Peer en zijn zoektocht naar het Geluk (deel 6)
Neenee, Peer was het nog niet helemaal vergeten. Dat moet je niet denken. Je mag dat denken, maar dan ben je mis!
Stomme André met zijn (zonder eigenlijk) verjaardagscadeau. Altijd maar uitstellen en valse beloftes doen! Peer was het meer dan zat.
Tijd voor een stevige aframmeling dus!
Peer was een zeer gewelddadige man, als het op aframmelingen aankwam. hij had zich trouwens goed voorbereid. Hij had twee boksbeugels gekocht. Die deed hij beide aan één hand. In de andere had hij een vlindermes. Zo'n mes waarmee je eerst wat moet zwaaien alvorens het bruikbaar is.
Na de rondleiding bij de koeien gingen ze weer naar binnen. Toen de deur goed en wel dicht was, zwaaide Peer vervaarlijk met zijn mes in het rond. De daaropvolgende conversatie ging als volgt:
André: Wat de fok jom, wa zedde gij feitelijk zo aan 't ronddraaien met de mes jom? Da's retegevaarlijk!
Peer: Jè jom, da hadde indertijd euw cadeau da ge altijd beloofde ook ma echt moeten geven he jom!
André Wat de fok jom, wor hedde 't feitelijk over jom? Dees kan ik ni volgen za jom...
Peer: Nie jom? Wete nog da ge me ooit ne cadeau hebt beloofd vur men verjaardag? He? En da da zogezeed veul te moelijk was om gans af te maken? He? Wel, as ge da nu ni drek geeft, dan krijgde batsen za jom!
André: Ahja das wor ook! Hahaha, ge had toch nie gedoecht da ge da echt nog ooit ging krijgen zeker? Ik zen dor eigenlijk nooit echt tegoei aan begonnen. Sukkel man! En daar komde gij nu nog mee af ofwa? Da's wel wa laat he jom! En wa denkte da ge got doen met da prutsmeske?
Peer: Godverdoeme jom, dikke lul! Hier, dees is wa ik daarmee gon doen!
En Peer haalde met een grote zwaai uit naar André zijn gezicht. Maar dat was buiten de waard gerekend! Want die kwam op dat moment net binnen met een leger katten. De waard was een goede vriend van André en kwam altijd op het ideale moment binnen. Altijd had hij wel iets speciaals bij. Deze keer was het dus een leger katten. Kwam dat even goed uit!
Op de waard zijn bevel vielen de katten Peer aan. Die kon met zijn vlindermes en boksbeugels weinig beginnen tegen de bloeddorstige beesten.
Binnen de kortste keren schoot er niks meer over van zijn gezicht.
"Ik geef me over!!!", riep Peer.
De waard floot zijn katten terug. André nam een groot samurai-zwaard en hakte Peers hoofd af.
Daarna nam hij een hakmes en kapte zijn ledematen af, stak ze eerst in diepvrieszakjes en vervolgens in een diepvriezer.
Dat was het einde van Peer.
Stomme André met zijn (zonder eigenlijk) verjaardagscadeau. Altijd maar uitstellen en valse beloftes doen! Peer was het meer dan zat.
Tijd voor een stevige aframmeling dus!
Peer was een zeer gewelddadige man, als het op aframmelingen aankwam. hij had zich trouwens goed voorbereid. Hij had twee boksbeugels gekocht. Die deed hij beide aan één hand. In de andere had hij een vlindermes. Zo'n mes waarmee je eerst wat moet zwaaien alvorens het bruikbaar is.
Na de rondleiding bij de koeien gingen ze weer naar binnen. Toen de deur goed en wel dicht was, zwaaide Peer vervaarlijk met zijn mes in het rond. De daaropvolgende conversatie ging als volgt:
André: Wat de fok jom, wa zedde gij feitelijk zo aan 't ronddraaien met de mes jom? Da's retegevaarlijk!
Peer: Jè jom, da hadde indertijd euw cadeau da ge altijd beloofde ook ma echt moeten geven he jom!
André Wat de fok jom, wor hedde 't feitelijk over jom? Dees kan ik ni volgen za jom...
Peer: Nie jom? Wete nog da ge me ooit ne cadeau hebt beloofd vur men verjaardag? He? En da da zogezeed veul te moelijk was om gans af te maken? He? Wel, as ge da nu ni drek geeft, dan krijgde batsen za jom!
André: Ahja das wor ook! Hahaha, ge had toch nie gedoecht da ge da echt nog ooit ging krijgen zeker? Ik zen dor eigenlijk nooit echt tegoei aan begonnen. Sukkel man! En daar komde gij nu nog mee af ofwa? Da's wel wa laat he jom! En wa denkte da ge got doen met da prutsmeske?
Peer: Godverdoeme jom, dikke lul! Hier, dees is wa ik daarmee gon doen!
En Peer haalde met een grote zwaai uit naar André zijn gezicht. Maar dat was buiten de waard gerekend! Want die kwam op dat moment net binnen met een leger katten. De waard was een goede vriend van André en kwam altijd op het ideale moment binnen. Altijd had hij wel iets speciaals bij. Deze keer was het dus een leger katten. Kwam dat even goed uit!
Op de waard zijn bevel vielen de katten Peer aan. Die kon met zijn vlindermes en boksbeugels weinig beginnen tegen de bloeddorstige beesten.
Binnen de kortste keren schoot er niks meer over van zijn gezicht.
"Ik geef me over!!!", riep Peer.
De waard floot zijn katten terug. André nam een groot samurai-zwaard en hakte Peers hoofd af.
Daarna nam hij een hakmes en kapte zijn ledematen af, stak ze eerst in diepvrieszakjes en vervolgens in een diepvriezer.
Dat was het einde van Peer.
zondag 13 juli 2008
dinsdag 8 juli 2008
MTV is stoem!
Thank you Captain Obvious!
No but seriously. Eerst "Made" en dan "My Super Sweet Sixteen". En om dan nog maar te zwijgen over al de andere zooi die ze uitzenden. Ik kan me zelfs niet herinneren dat ik ooit nog een goeie ouwe muziek clip heb gezien op MTV.
Nee, doe mij dan maar Jim. De muziek mag dan niet altijd geweldig zijn, de sms-games zeer irritant, maar er is tenminste nog muziek. En de niet-muzikale programma's zijn dikwijls ook nog wel amusant. Vooral dan "We Like To Party", briljant!
TMF is gewoon heel de dag stoeme cartoons. Er was een tijd dat ik nog uitkeek naar de cartoons tijdens Samson & Gert, maar die onnozele Nickelodeon boecht doet me echt niks.
Meh. Gefrustreerd!
No but seriously. Eerst "Made" en dan "My Super Sweet Sixteen". En om dan nog maar te zwijgen over al de andere zooi die ze uitzenden. Ik kan me zelfs niet herinneren dat ik ooit nog een goeie ouwe muziek clip heb gezien op MTV.
Nee, doe mij dan maar Jim. De muziek mag dan niet altijd geweldig zijn, de sms-games zeer irritant, maar er is tenminste nog muziek. En de niet-muzikale programma's zijn dikwijls ook nog wel amusant. Vooral dan "We Like To Party", briljant!
TMF is gewoon heel de dag stoeme cartoons. Er was een tijd dat ik nog uitkeek naar de cartoons tijdens Samson & Gert, maar die onnozele Nickelodeon boecht doet me echt niks.
Meh. Gefrustreerd!
Abonneren op:
Posts (Atom)