Neenee, Peer was het nog niet helemaal vergeten. Dat moet je niet denken. Je mag dat denken, maar dan ben je mis!
Stomme André met zijn (zonder eigenlijk) verjaardagscadeau. Altijd maar uitstellen en valse beloftes doen! Peer was het meer dan zat.
Tijd voor een stevige aframmeling dus!
Peer was een zeer gewelddadige man, als het op aframmelingen aankwam. hij had zich trouwens goed voorbereid. Hij had twee boksbeugels gekocht. Die deed hij beide aan één hand. In de andere had hij een vlindermes. Zo'n mes waarmee je eerst wat moet zwaaien alvorens het bruikbaar is.
Na de rondleiding bij de koeien gingen ze weer naar binnen. Toen de deur goed en wel dicht was, zwaaide Peer vervaarlijk met zijn mes in het rond. De daaropvolgende conversatie ging als volgt:
André: Wat de fok jom, wa zedde gij feitelijk zo aan 't ronddraaien met de mes jom? Da's retegevaarlijk!
Peer: Jè jom, da hadde indertijd euw cadeau da ge altijd beloofde ook ma echt moeten geven he jom!
André Wat de fok jom, wor hedde 't feitelijk over jom? Dees kan ik ni volgen za jom...
Peer: Nie jom? Wete nog da ge me ooit ne cadeau hebt beloofd vur men verjaardag? He? En da da zogezeed veul te moelijk was om gans af te maken? He? Wel, as ge da nu ni drek geeft, dan krijgde batsen za jom!
André: Ahja das wor ook! Hahaha, ge had toch nie gedoecht da ge da echt nog ooit ging krijgen zeker? Ik zen dor eigenlijk nooit echt tegoei aan begonnen. Sukkel man! En daar komde gij nu nog mee af ofwa? Da's wel wa laat he jom! En wa denkte da ge got doen met da prutsmeske?
Peer: Godverdoeme jom, dikke lul! Hier, dees is wa ik daarmee gon doen!
En Peer haalde met een grote zwaai uit naar André zijn gezicht. Maar dat was buiten de waard gerekend! Want die kwam op dat moment net binnen met een leger katten. De waard was een goede vriend van André en kwam altijd op het ideale moment binnen. Altijd had hij wel iets speciaals bij. Deze keer was het dus een leger katten. Kwam dat even goed uit!
Op de waard zijn bevel vielen de katten Peer aan. Die kon met zijn vlindermes en boksbeugels weinig beginnen tegen de bloeddorstige beesten.
Binnen de kortste keren schoot er niks meer over van zijn gezicht.
"Ik geef me over!!!", riep Peer.
De waard floot zijn katten terug. André nam een groot samurai-zwaard en hakte Peers hoofd af.
Daarna nam hij een hakmes en kapte zijn ledematen af, stak ze eerst in diepvrieszakjes en vervolgens in een diepvriezer.
Dat was het einde van Peer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten