De hedendaagse student moet van tijd tot tijd eten.
Als alle kebabzaken, frituren en pizzeria's gesloten zijn, is hij genoodzaakt zijn maaltijd in de Alma te nuttigen.
Zo ging ook ik vandaag naar de Alma. Op de website staat telkens het menu van de week, en voor vandaag was het goedkoopste gerecht Pensen met Appelmoes. Ik smste snel mijn eetkameraad met het blijde nieuws. Ook hij is altijd wel te vinden voor Pensen met Appelmoes.
De Alma staat echter bekend om zijn gewoonte de student af en toe eens te verrassen. Vandaag was het weer zover.
Op zo'n moment zijn er twee types studenten. De zagers en de niet-zagers.
Ikzelf en mijn kameraad behoren tot de niet-zagers.
Wanneer wij door het glas van de toonbank zien dat er brokken in de appelmoes zitten, dan zeggen wij: "Die Alma toch, altijd goed voor een verrassing. Heerlijk, brokken in de appelmoes. Het is weer eens wat anders!".
Wanneer wij even later zitten, een hap nemen van de appelmoes en proeven dat er stukjes ananas inzitten, dan kijken wij elkaar eerst verbaasd aan, maar glimlachen dan en denken: "Die Alma toch. Nu hebben zij ons weer liggen zeg. Gewaagd; ananas in de appelmoes!".
We geven elkaar nog de tip mee dat de aardappelpuree nog lekkerder is met een pakje zout erop.
Likkebaardend eten wij de rest van de Pensen met Appelmoes en Extra Ananas op, gaan nog een portie frieten halen en denken achteraf: "Wat een lekkernij voor slechts 2.60 euro!".
De zagers reageren anders op verrassingen.
Wanneer zij brokken zien zeggen zij tegen elkaar: "Eèh bah, brokken.", maar gierig als zij zijn, nemen zij alsnog de Pensen met Appelmoes.
Wanneer zij even later zitten, een hap nemen van de appelmoes en proeven dat er stukjes ananas inzitten, dan kijken zij elkaar eerst verbaasd aan, fronsen dan en zeggen: "Bah, ananas! Wie doet er nu ananas in de appelmoes?". Zij vinden het belangrijk om hun verontwaardiging te delen met de rest van de klanten. Om zeker te zijn dat iedereen het gehoord heeft, blijven zij dit herhalen.
Zij lepelen naast de stukjes ananas, eten enkel de witte pens op en laten de zwarte pens liggen. De aardappelpuree heeft volgens hen geen smaak. Om zich te amuseren, pletten zij de zwarte pens in de aardappelpuree, rollen er hun glas nog eens in en smeren wat aan hun plateau met de woorden: "Was dit maar eens af, neger!".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten