Sint Maarten

Dames en Heren,

Het zal niet meer lang duren of ze gaan mij hier nog heilig verklaren. En ze hebben er alle reden toe.

Vanmiddag was ik onderweg om CD's te gaan kopen (ja, in Leuven is dat nog mogelijk) en zodoende de economie te redden.
Kom ik daar de mannen van Oxfam tegen. Door velen ontweken als het waren lepralijders. Maar dat zijn ze niet denk ik. En als iemand mij aanspreekt, dan heb ik toch wel het fatsoen om iets terug te zeggen. Ik wist natuurlijk al wat ze wilden. Geld!
Maar ik was hen te slim af en zei: "Ah jamaja, ik stort elke maand al 3 euro voor Oxfam." "En u weet ook wat Oxfam doet?". Ja duuh, ik ga niet zomaar aan iedereen geld geven. "Jaja, ik krijg zo een boekske." "Okee, super dan!" met de duim omhoog en een blik van ikgelooferjustdeballenvan.
Zo, dat had ik mooi opgelost.
Ik moet die automatische opdracht trouwens eens stopzetten. Dat heeft me al wat geld gekost man! En die gasten zitten nu op mijn kosten gratis jassen te krijgen!

Even later was ik in de Fnac. Ik had mijn keuze gemaakt en stond aan te schuiven aan de kassa. Uiteraard was er net bij mijn kassa iets aan de hand. Ik kon niet helemaal volgen maar het was iets met kassabonnen en extra te weinig geld. En al die kassamadammen maar overleggen hoe ze dat konden oplossen. Want, de kas moest in orde zijn he!
Uiteindelijk kwam het erop neer dat het meiske (ze was amper 10 jaar) voor 20 cent helemaal naar huis en terug moest fietsen.
Ik zei tegen de kassamadam: "Hoeveel heeft ze te weinig?", want ik wilde ook voort en dat was daar nog niet opgelost. Ik gaf het kind 50 cent en het was opgelost.
Een madam die in de andere rij net was voorgekropen door nog een andere madam zei tegen mij: "Dat vind ik echt 'chique', dat ge dat gedaan hebt". Ik was even de kluts kwijt. "Chique" nog wel.
Ik wandelde naar buiten en voelde me zweven.
Ik ben godverdomme nen Heilige!