Plots stak André zijn vinger recht in Peers navel (die was duidelijk te onderscheiden dankzij de combinatie van zijn bol penske en zijn strak poloke) en gaf er nog een draai aan ook.
Peer schreeuwde het uit van de pijn. Hij voelde het tot aan zijn rechterknieholte. Welke barbaar had deze begroeting ooit bedacht?
André was zich echter van geen kwaad bewust en begeleidde hem naar de woonkamer.
Peer was nog nooit bij André thuis geweest. Hij inspecteerde het huis dan ook grondig. Blijkbaar had André toch economischer gebouwd dan hij verwacht had.
Toen Peer het huis langs de buitenkant had gezien, had hij zich verbaasd om de enorme grootte. Aangezien André alleen woonde, vroeg hij zich af waarom hij zo'n groot huis nodig had.
Het antwoord werd echter meteen duidelijk toen Peer binnenkwam. Alle binnenmuren bestonden uit opeengestapelde koelkasten en diepvriezers. De spleten waren opgevuld met Tec 7. Dat was natuurlijk geniaal! Ten eerste was dit voor André een goedkoop, zelfs winstgevend, alternatief voor bakstenen. Ten tweede zorgen frigo's voor de ultieme isolatie. Ten derde werd elke koelkast of diepvries nuttig gebruikt. Sommige om te koelen, andere waren niet aangesloten en deden dienst als opbergruimte.
Het enige nadeel was natuurlijk dat de muren wat dikker waren. Om toch nog genoeg ruimte te hebben, moest het geheel dus wat groter zijn.
Peer had meteen wat meer respect gekregen voor André.
Ze gingen zitten aan een salontafeltje, gemaakt van een frigodeur. André ging koffie halen. Hij had een zeer vernuftig systeem ontworpen om koffie te zetten. Hij had een oud koffiezetapparaat als het ware versmolten met één van zijn diepvriezers. De warmte die de diepvriezer genereerde, werd gebruikt om koffie te maken en warm te houden. Vermits de diepvriezer altijd aanstond, had hij ook altijd warme koffie.
Peer was zeer onder te indruk. De koffie had wel een raar smaakje, maar er zat caffeïne in en meer moest dat niet zijn.
Na de koffie kreeg Peer een rondleiding in de tuin. Daar had André een koe en een stier staan. André vertelde hem over zijn rundersysteem. De koe en de stier hadden twee weiden. Deze waren gescheiden door een smalle doorgang, waar een loopband stond. Om van de ene wei naar de andere te gaan, moest de koe of de stier over de loopband. Het sensorsysteem zette de loopband dan in generatortoestand zodat het beest in kwestie niet vooruit ging over de lopende band. Het beest zou dan steeds harder beginnen lopen en zo een generator aandrijven die een batterij oplaadde. Eens de batterij vol was, werd de band stilgezet en kon het beest naar de andere wei.
Op die manier voorzag André in de stroomvoorziening voor zijn koelkastensysteem. En dat werkte voortreffelijk, want als de stier zin had om te poepen, liep die achter de koe aan. De koe had meestal geen zin, en ging dus naar de andere wei. Zo werd er heel wat heen en weer gehost.
Als de stier de koe dan wel te pakken kreeg en de koe werd drachtig, dan kwam er een kalf.
Indien dit kalf van het mannelijk geslacht was, slachtte André de stier en voorzag zo in zijn eigen voedselvoorziening van een half jaar. Als het kalf van het vrouwelijk geslacht was, slachtte hij de koe.Het geslachte beest had natuurlijk heel wat vlees dankzij de vele training op de loopband. Op die manier werd tevens de voortplantingscyclus in gang gehouden. Dat dit tot inteelt leidde, interesseerde André niet. Als het echt te gortig werd, verkocht hij de boel en kocht hij twee nieuwe beesten.
Op die manier had André niet alleen gratis elektriciteit maar ook gratis vlees en melk. Zijn diepvriezers zorgden dan voor de bewaring.
Peer was weer zeer onder de indruk.
Hij was al bijna vergeten waarvoor hij gekomen was. Maar nog niet helemaal...
wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten