Taalidee

Vrienden van mij hebben een voorstel gelanceerd om de Nederlandse taal te vereenvoudigen. Niet dat zij zo'n geniale linguïsten zijn, ze zijn gewoon lui en vallen zeer gemakkelijk ten prooi aan zelfbedachte taaltrends.
Na het intussen wijdverspreide "Keeerel", "snulzak", "jajoooow!" en "joon" vonden zij het tijd om zich eens bezig te houden met volledige zinnen.
Het komt erop neer dat je hetgeen je wilt zeggen, in de vorm van een vraag zet, maar zonder vragende intonatie.
Zoals bijvoorbeeld: "Heeft ie echt de dikste drol ooit gedraaid!"
Je ziet, het had evengoed een vraag kunnen zijn: "Heeft ie echt de dikste drol ooit gedraaid?" - "Jazeker!"
Om de intonatie juist te krijgen kun je het eens spelen op een piano of een gitaar of gelijk welk muziekinstrument met noten. Als elke lettergreep een noot is krijg je: si si si si si si do do# la la la_mi. Hierbij moet je bij de lettergreep "-draaid" een glissando maken van de la naar de hoge mi. Afhankelijk van je gewoonlijke toonhoogte kan je dit natuurlijk moduleren.
Als je er het woord 'echt' nog in kunt verwerken, is dat mooi meegenomen.

Om het principe te illustreren zal ik een beklijvend artikel van De Standaard Online over de Teddybeer van Pete Doherty vertalen:

Heeft rockster Pete Doherty echt saillante details onthuld over zijn breuk met topmodel Kate Moss, die volgens hem echt 'apocalyptisch' is verlopen! Heeft Moss de favoriete teddybeer van Doherty echt in lichterlaaie gezet!

'Had ik Pandy echt altijd bij mij. Wie doet nu zoiets?' Was de moord op Pandy niet het enige incident: 'Heeft ze ooit echt eens mijn gitaar boven mijn hoofd kapotgeslagen terwijl ik aan het slapen was!'

Zou het model nu echt nog steeds bizarre boodschappen inspreken op Doherty's voicemail wanneer ze dronken is!  Vraagt hij zich echt af: 'Misschien is ze nog verliefd op mij?'. 'Ach nee, hates she really my guts.' Had het koppel echt een knipperlichtrelatie van 2005 tot 2007.

U ziet, niet alleen vereenvoudigt het de zinsconstructies aanzienlijk, het verhaal gaat er ook nog eens straffer door klinken! Met dank aan Bert-Joon, Jelle-Joon, Toon-Joon, Hanne-Joon, Faisal-Joon en vele andere Jonen.

Meme

Filip Deprinter

 

Fachist

Ja sorry 't is gewoon te leuk.

't Is niet omdat ge zo'n karreke hebt dat ge alles moogt he! (2)

Mijn woorden zijn nog niet koud, of het is al zo ver. Vandaag werd ik brutaal geramd door zo'n karreke (aanhangwagen voor de fiets, met of zonder klein kind in). Maar goed dat ik mijn agressieve zelf nogal onder controle heb, want anders had die kleine donder toch wel stevig op zijn donder gekregen. Jammer dat het maandag is.
Ik stond gewoon met de fiets aan het stoplicht, "ne kikker!" te schreeuwen telkens iemand "'t is groen!" zei. Hee, dat is grappig, als je na het aanhalingsteken direct een weglatingsteken moet typen. Hahaha.
Niet echt "minding my own business" dus, maar toch ook geen agressie aan het uitlokken.
Ik moet mij daar zo'n 10 minuten mee geamuseerd hebben tot ik besloot zelf ook maar over te steken. Voornamelijk omdat er een knappe griet voor mij stond en ik wel eens wilde weten waar die heenging.
Naast mij stond een ogenschijnlijk gewone werknemer van de KULeuven. Ik herkende de fiets.
Ik vertrok met matige snelheid, want uit ervaring weet ik dat het betreffende stoplicht lang genoeg groen blijft om op het gemakje over te steken.
De ogenschijnlijk gewone werknemer van de KULeuven dacht daar blijkbaar anders over of die wilde misschien aan de knappe griet laten zien hoe snel hij wel niet kon vertrekken met zijn fiets aan het stoplicht. Het doet er niet echt toe waarom, maar de kerel vertrok met gierende banden en zijn aanhangwagen, die ik nog niet in de gaten had, knalde tegen mijn been. Ik schreeuwde het uit van de pijn en begon al uit te rekenen hoeveel ik wel niet zou krijgen van de verzekeringen.
Maar de kerel gaf geen ene moer om mijn leed en checkte gewoon even of zijn baby nog intact was.
HOE ONBELEEFD ZEG!

Celebration Army

sorry, echt waar

Spaghetti

Nooit heb ik er mij vragen bij gesteld, maar vandaag viel de waarheid uit de lucht en raakte me hard op de kop.
Op het eerstze zicht zijn de namen die Samson geeft aan de andere personages in Samson en Gert allemaal eenvoudige woorden die rijmen op de originele naam.

Octaaf = Meneer de Raaf
Jeanine = Mevrouw Praline
Van Leemhuyzen = Meneer Van Veel Luizen
Joop Mengelmoes = Meneer Chocomousse (Dat is Stef Bos, trouwens!)

Maar dan. Albert Vermeersch, alias Alberto Vermicelli (zijn artiestennaam als operazanger), wordt meneer Spaghetti.
Dat rijmt langs geen kanten!
Vermicelli is natuurlijk een soort pasta, dunner dan de welbekende spaghetti. Maar hoe kan een domme hond als Samson, die niet eens "Octaaf" of "Jeanine" of "probleem" kan uitspreken dat nu in godsnaam weten?
Ik vind dat verdacht.
Er is wel meer verdacht rond het personage van Alberto Vermicelli.
Ik verdenkt Gertje ervan, naast seksistisch, ook homofoob te zijn. Alberto heeft alle stereotype kenmerken van een homo: hij is kapper, operazanger en lacht eerlijk gezegd toch wel als een jeanet.
In de serie wordt Alberto overduidelijk gepest door de anderen. Gertje blijft hem steevast Albert (op z'n Frans) noemen en in het liedje "Op, op, alles is op!" wordt hij afgeschilderd als een vraatzuchtig zwijn.
Gaybashing is volgens mij de schuld van Samson en Gert.
Het is ontstaan uit mijn generatie, die 20 jaar geleden naar Samson en Gert begon kijken en die met de paplepel werd ingegeven dat het OK is om homo's te pesten.

Ik vind dat Alberto eerherstel moet krijgen.

Schoenen kopen

Ooh wat droom ik van een tijd waarin ik mijn eigen kleding kan 3D-printen.
Want kleren kopen is geen pretje voor iemand wiens aspect ratio niet binnen de grenzen van de confectiekledij ligt.
Kleren kopen is niet gemakkelijk. Ik apprecieer het dan ook wel als een behulpzame verkoopster mij vertelt dat een broek echt niet past.
Wat WEL gemakkelijk is, is schoenen kopen.

Overlaatst heb ik nog eens schoenen gekocht. Ik wilde eigenlijk een jas kopen maar de JBC had geen jas die ik wou dus dat was snel gedaan.
Schoenen dan maar.
Ik wandelde recht naar het rek met mijn maat, elimineerde meteen alle sportschoenen (want ik wilde leren schoenen) en alle schoenen waar in het groot TOMMY HILFIGER opstond en kwam tot een selectie van 5 modellen die me wel aanstonden.
Een verkoopster kwam me vriendelijk vragen of ik hulp nodig had. Ik zei: "neen, ik ben niet ACHTERLIJK" in mijn hoofd, maar "neen danku" in het echt.

Ik zie echt niet in waarom schoenenwinkels schoenenverkopers en schoenenverkoopsters nodig hebben. Of wacht, ik zie dat wel in. Om meer te verkopen.
Maar ik snap niet dat mensen zich daar door laten vangen.
Het enige wat die verkopers of verkoopsters doen is een keer op je teen duwen en vragen of de schoen lekker zit.
Dat kan ik zelf ook wel.

Alleszins.
Na lang vijven en zessen koos ik een model naar keuze. De rechterschoen paste echter langs geen kanten. Niet zo raar, want het was een 42! Ik keek in de doos, waar maat 44 op stond aangeduid en daar zat nog een 42 in! Triomfantelijk liep ik naar de verkoopster en ik meldde haar de FOUT.
Na een hele uitleg over hoe het misschien zou gekomen zijn dat die schoenen in de verkeerde doos terechtgekomen waren en dat ze mij waarschijnlijk wel niet pasten zeker hahaha die 42, voor zo'n grote jongen hihihi kreeg ik dan eindelijk de maat 44.
Die pasten wel, maar ik merkte een kleine kras op aan de voorkant. "Katching!" dacht ik, "dat wordt korting vragen!"
Ik meldde het gebrek aan de kassierster.
Ze keek me nog betweteriger aan dan ik haar.
"Ja meneer dat is normaal bij dat soort leer, kijk:"
En ze maakte met haar beschilderde nagel een gigantische kras in mijn nieuwe schoen.
Ik dacht dat ik ging ontploffen.
WIE DOET NU ZOIETS?
"Ja dat is gewoon dat leer, dat is soms zo bij sommige soorten, daar ziet ge alles op."
Toen ze mijn vertwijfelde blik zag die heel erg duidelijk zei: "Wat moet ik nu met schoenen waar ge elke kras in ziet? Vandaal!", vulde ze verder aan met: "Ge moet daar dan een productje opdoen".

Grrr.