Ik zal eens iets vertellen. Toen ik een aantal jaren geleden naar de grote universiteit ging, zei mijn moeder me dat het "hip en trendy" was om je kleren en boeken voor tijdens de week, in een trekrugzak te vervoeren.
Cool, een trekrugzak. Wat zijn studenten toch cool, dacht ik toen.
En zo ging ik elke week naar Leuven en terug. Tot mijn trekrugzak toch iets te groot bleek (het aantal boeken dat je mee op en neer neemt, daalt snel) en ik genoegen nam met een kleinere tas.
Ik merkte al gauw dat niet alle studenten even cool waren. Velen hadden elke week zo'n harde koffer mee die dan in de trein midden op de gang stond en waarschijnlijk slechts half gevuld was. Losers!
Maar daar kon ik nog mee leven.
Tot op een gegeven moment de trolley zijn opgang maakte. Wat een belachelijk woord trouwens.
Voor zij die het niet kennen: het is een koffer met wieltjes. Let op de "tjes".
Ik wil nu graag een betoog opvoeren tegen de trolley. Er zijn talloze redenen te bedenken waarom de trolley verboden zou moeten worden voor studenten.
1) De trolley is, ondanks de wieltjes, niet mobiel. Voor elk manoeuvre van het voetpad af of er terug op, moet het ding opgetild worden. Dikwijls is de bestuurder in kwestie hiervoor te lui (zie 2) en kantelt het geheel (de trolley met de daaropliggende extra tas). De bestuurder probeert dan eerst een paar keer door gewoon verder te lopen en er een torsie op uit te oefenen, de trolley terug in positie te krijgen, maar faalt hierin meestal. Hij/zij moet dan alsnog stoppen, het ding opheffen en verderwandelen.
En dit gegarandeerd meerdere malen tijdens de wandeling naar het station, aangezien men vaak iemand moet voorbij steken en hiervoor van het voetpad af moet (zie 3).
2) De trolley is voor luie mensen. Oorspronkelijk was de trolley bedoeld voor omaatjes die hun boodschappen hiermee gemakkelijk van de supermarkt naar huis konden vervoeren.
Tegenwoordig kan de "jonge, sportieve student" het gewicht van 2 boeken en wat kleren niet meer dragen en zoekt hij zijn toevlucht bij de tas op wieltjes.
Men sleept de last achter zich aan, zoals een baby een veel te grote teddybeer over de grond meesleept.
3) De trolley neemt teveel plaats in. Red de stoep: schaf de trolley af! Eigenlijk zou men de trolley achter zich aan moeten trekken, maar aangezien de staaf met het handvat veel te kort is, knalt het ding telkens op de hielen van de bestuuder, die zich dan genoodzaakt ziet om het naast zich te laten rijden.door
4) De trolley is vervelend. En zijn bestuurder al evenzeer. Omdat het ding wielen heeft, moeten die ook zoveel mogelijk gebruikt worden. Zelfs de twee meter gang in de trein. Dan moet het handvat uitgeschoven worden en de trolley in startpositie geplaatst en kan men zo toch weer even rijden.
5) De trolley maakt een verschrikkelijk lawaai. De wieltjes worden zodanig klein en hard gemaakt dat elke oneffenheid in de ondergrond wordt vertaald naar een kletterend geluid. Vooral wanneer men over een riooldeksel loopt wordt het lawaai ondraaglijk. Vermenigvuldig dat dan nog eens met het aantal trolleys dat op zondag- en vrijdagavond door Leuven klettert en je hebt het idee dat de Apocalyps eraan komt.
Vergelijk hiermee dan de sportieve student die zijn tas zelf draagt, hierdoor gemakkelijk tussen iedereen door manoevreert en zijn conditie bovendien op pijl houdt. Hij hindert zelden andere mensen (behalve trolleybestuurders, om hen te pesten) en heeft zijn tas in een wip in het bagagerek van de trein geplaatst.
Ik hoop dat ik heb kunnen aantonen dat de trolley verboden moet worden.
Indien u zelf een trolley heeft, het is nog niet te laat! Geef het weg aan een omaatje en gebruik een gewone tas of rugzak. De wereld zal u dankbaar zijn.
Als meisje, krijg ik mijn trekrugzak nog steeds gevuld (met kleren, schoenen, sjakochen, papieren zakdoekjes, lipgloss en andere vrouwenzaken). Maar de trolley, die suckt. Zwaar.
BeantwoordenVerwijderenTrolley schmolley
BeantwoordenVerwijderenik ben het eens met uw betoog, maar wens daar nog een paar aanvullingen te maken.
BeantwoordenVerwijdereneen belangrijk minpunt, collega, is dat stations op de bewuste zondag avonden wel eens zeer druk dreigen te zijn, en zij die ervaring hebben met het zichzelf moeten haasten in antwerpen berchem weten dat ik geen kletskoek uitkraam wanneer ik schrijf dat die trolly plaag (want dat is het) ook menig onschuldig perschoon zijn trein doet missen. reden hiervoor is naturlijk dat - behalve de opgelopen vertraging door het uittrekken van het handvat- de fysieke ruimte die wordt ingenomen verdriedubbelt!
er wordt dus tot 2x teveel plaats ingenomen op een trap die eigelijk de capaciteit van het aantal passagiers al niet aankon.
nog een punt is de afname in volume van die trollys, wat een farce!
ik geloof namelijk dat die dingen pas rendabel zijn vanaf een bepaalde grootte, omdat anders het gewicht van de wielen en handvat enzovoort ongeveer gelijk staat met dat van de te transporteren goederen. pure ellende met andere woorden, want de tijd en energie die gewonnen zouden moeten worden door het gebruiken van zo een ding worden teniet gedaan.
etc.
fucking luie honden!
word!
BeantwoordenVerwijderenDe ergernis weegt niet op tegen het gemak met het volgende als verzachtende omstandigheid:
BeantwoordenVerwijderenIn Brussel woonde neem ik nogal eens de metro naar en van het station. Deze nemende heb ik geen goesting om mijn tas drie stations lang omhoog te houden terwijl ik relatief gezien geen horizontale verplaatsing maak en dus geen wrijvingskracht moet elimineren. Als ik deze echter op de grond van de desbetreffende metrowagon wil zetten doen er zich de volgende ergernissen/problemen voor:
1. Een hoop mij onbekende dudes staan zo dicht bij mij dat de fikse beweging die nodig is om mij zak (ik heb namelijk geen rugzak maar een ouderwetse tas) van mijn schouder te halen een onmogelijkheid is geworden... Niet leuk.
2 Indien er wel plaats genoeg is durven mensen de omgekeerde beweging (mijn tas terug op mijn schouder gooien) nogal eens te belemmeren door er zich strategisch rond te plaatsen, blijkbaar in de veronderstelling dat als ik mijn tas op de grond zet dit een regeling voor de eeuwigheid betreft. How wrong they are!
Je zou zeggen dat dit ook het geval is met een trolley (hier mijn tas op wieltjes) maar het tegendeel is waar. Met een tas op wieltjes geef ik mezelf een groot psychologisch voordeel. Het zit zo. Als ik de ingewikkelde move moet voltooien stoot ik met één of meerdere lichaamsdelen tegen mede-passagiers deze zien dit gebeuren en zoeken al gauw de eigenaar van de lichaamsdelen (mij dus) op om me een gemene blik en of geïrriteerde opmerking te verkopen. Wanneer ik echter met mijn "trolley" mensen aanstoot worden zij verward door het feit dat als de trolley hen aanstoot tegen been, knie of enkel, ik hen alreeds voorbij ben gelopen. Er is een vervreemding tussen het object van hun irritatie (mijn tas) en de verantwoordelijke voor de botsing (ikzelf) omdat ik alreeds netjes om hen heen ben gelopen en met een al dan niet vriendelijke lach mijn doorgang heb versierd. Met goedkeuring loop ik langs hen heen waarna mijn trolley hen het noodzakelijke leed (mijn bagage moet op de een of andere manier uit de fokking metro geraken) bezorgt. Wanneer dit echter gebeurt is het zinloos om de persoon die ze zonet op vriendelijke voet een vrije doorgang hadden verzekerd nog op de vingers te tikken. Zo kom ik dus ongestoord en ongehinderd de metro uit waarna ik mijn toch naar of van het station kan verderzetten.
Ok het brengt een irritant geluid voort, maar hetzelfde kan gezegd worden van hollanders, fietsbellen en antwerpenaren. Je moet gewoon een auditieve tolerantie worden ontwikkeld tegen deze vorm van geluidsoverlast. een zware taak, ik weet het, gelukkig is er de mp3speler om je uit de nood te helpen...
De ergernis weegt niet op tegen het gemak met het volgende als verzachtende omstandigheid:
BeantwoordenVerwijderenIn Brussel woonde neem ik nogal eens de metro naar en van het station. Deze nemende heb ik geen goesting om mijn tas drie stations lang omhoog te houden terwijl ik relatief gezien geen horizontale verplaatsing maak en dus geen wrijvingskracht moet elimineren. Als ik deze echter op de grond van de desbetreffende metrowagon wil zetten doen er zich de volgende ergernissen/problemen voor:
1. Een hoop mij onbekende dudes staan zo dicht bij mij dat de fikse beweging die nodig is om mij zak (ik heb namelijk geen rugzak maar een ouderwetse tas) van mijn schouder te halen een onmogelijkheid is geworden... Niet leuk.
2 Indien er wel plaats genoeg is durven mensen de omgekeerde beweging (mijn tas terug op mijn schouder gooien) nogal eens te belemmeren door er zich strategisch rond te plaatsen, blijkbaar in de veronderstelling dat als ik mijn tas op de grond zet dit een regeling voor de eeuwigheid betreft. How wrong they are!
Je zou zeggen dat dit ook het geval is met een trolley (hier mijn tas op wieltjes) maar het tegendeel is waar. Met een tas op wieltjes geef ik mezelf een groot psychologisch voordeel. Het zit zo. Als ik de ingewikkelde move moet voltooien stoot ik met één of meerdere lichaamsdelen tegen mede-passagiers deze zien dit gebeuren en zoeken al gauw de eigenaar van de lichaamsdelen (mij dus) op om me een gemene blik en of geïrriteerde opmerking te verkopen. Wanneer ik echter met mijn "trolley" mensen aanstoot worden zij verward door het feit dat als de trolley hen aanstoot tegen been, knie of enkel, ik hen alreeds voorbij ben gelopen. Er is een vervreemding tussen het object van hun irritatie (mijn tas) en de verantwoordelijke voor de botsing (ikzelf) omdat ik alreeds netjes om hen heen ben gelopen en met een al dan niet vriendelijke lach mijn doorgang heb versierd. Met goedkeuring loop ik langs hen heen waarna mijn trolley hen het noodzakelijke leed (mijn bagage moet op de een of andere manier uit de fokking metro geraken) bezorgt. Wanneer dit echter gebeurt is het zinloos om de persoon die ze zonet op vriendelijke voet een vrije doorgang hadden verzekerd nog op de vingers te tikken. Zo kom ik dus ongestoord en ongehinderd de metro uit waarna ik mijn toch naar of van het station kan verderzetten.
Ok het brengt een irritant geluid voort, maar hetzelfde kan gezegd worden van hollanders, fietsbellen en antwerpenaren. Je moet gewoon een auditieve tolerantie worden ontwikkeld tegen deze vorm van geluidsoverlast. een zware taak, ik weet het, gelukkig is er de mp3speler om je uit de nood te helpen...
Wow twee keer... Dat was nu ook weer niet de bedoeling...
BeantwoordenVerwijderenBloggen is moeilijker dan ik dacht!
Puntje drie lijkt niet helemaal volledig op het einde...
BeantwoordenVerwijderenjawel, dat is gewoon iets te volledig. Die "door" is er teveel aan. excuses Michel!
BeantwoordenVerwijderenStel toch vast dat jij langs de neus praat.
BeantwoordenVerwijderenNeem uw luie kont van uw doorgezakte zitplaats , neem een vakantiejob en geef een beetje meer geld uit aan een Brabantia trolley met rubberen wielloopvlakken, dan ben jij toch al verlost van het antwerpenaren geluid.