Dames en heren, jongens en meisjes, schrik niet. Ik begin de laatste tijd meer en meer een cosmeticafanatiekeling te worden.
Ik weet het, niet geheel sociaal aanvaard om daar als man voor uit te komen. Sommigen zullen nu, zeker na de post over hakschoenen, wellicht denken: "sèg da's ne travestiet ofwa?"Maar ik kan u verzekeren dat dat niet het geval is. In feite ben ik de mannelijkheid zelve. Ik begin zelfs wat baardgroei te krijgen. Jawel dames, een baard! Toegegeven, hij lijkt nog een beetje op een pasgemaaid maïsveld, maar in het juiste licht is het onmiskenbaar een baard.
Maar dus ja, recentelijk begin ik het betere cosmeticaproduct te waarderen. De eerste openbaringen vonden plaats toen ik stiekem een keer alle shampoo's en douchegels van mijn huisgenoten uitprobeerde. Daar zaten er enkele bij waarvan het een genot was om ze te gebruiken. Zeer belangrijk voor mij is de kwaliteit van het schuim. Het is zoals bij bier. Als dat slecht getapt is, heb je schuim met grote bellen, dat na enkele minuten inzakt. Een goed getapte pint heeft een dik, bijna romig schuim met hele kleine belletjes. Zo moet het ook bij shampoo zijn. Alsof je slagroom in je haardos wrijft.
De geur is natuurlijk ook belangrijk. Dat mag voor mij een beetje fruitig zijn, maar ze moeten ook niet overdrijven. Sommige vrouwen ruiken zo hard naar kokos of passievrucht, dat je er wat misselijk van wordt. In mijn geval is het van groot belang dat de geur er snel uit is, om mijn mannelijkheid niet te ondermijnen.
Bij de bodygels en zepen, is er een groot verschil in oliegehalte (zoals ik ook al eerder aanhaalde, maar toen nog in een negatief daglicht). Soms wil je gewoon proper zijn en een huid hebben die aanvoelt als papier. Maar in de winter is dat niet zo aangenaam, omdat de lucht ook al zo droog is. Dan wil je een eerder olieachtige douchegel.
Dan is er ook nog de aftershave. Voordat ik mij moest scheren, enkele jaren geleden, dacht ik altijd dat aftershave gewoon parfum voor mannen was. Toen bleek dat het voornamelijk als functie had om de huid te ontsmetten na het scheren en jeuk te voorkomen. Daarom ging ik steeds op zoek naar aftershave met goed veel alcohol. "Stevig onstmetten!" dacht ik dan. Maar eergisteren deed ik de ontdekking van mijn leven: Nivea aftershave balsem! Amai! Men moest mij tegenhouden om dat niet over gans mijn lijf te smeren!
Moest men mij vragen wat ik het beste cosmeticamerk was, ik zou meteen Nivea noemen. Kwatongen beweren dat er te veel glycerine in hun dagcrème zit, maar voor hen verwijs ik naar Bush.
woensdag 28 december 2011
donderdag 22 december 2011
Skaten
In mijn hoofd speelt er zich al enkele dagen het volgende scenario af:
De baas van de ene vakbond heeft keiveel zin om nog eens te gaan skaten met zijn oude makker die nu toevallig de baas is van een andere vakbond. Hij heeft dyslexie en een GSM die zo oud is dat er nog geen woordherkenningssoftware in zit. Op een zonnige winterdag in december stuurt hij volgend SMS-bericht naar zijn oude makker van de andere vakbond:
De baas van de ene vakbond heeft keiveel zin om nog eens te gaan skaten met zijn oude makker die nu toevallig de baas is van een andere vakbond. Hij heeft dyslexie en een GSM die zo oud is dat er nog geen woordherkenningssoftware in zit. Op een zonnige winterdag in december stuurt hij volgend SMS-bericht naar zijn oude makker van de andere vakbond:
Zeg, zullen we donderdag nog eens gaan staken?
.xXx.
HAHAHA
dinsdag 13 december 2011
De kip of het ei
Vandaag zou ik graag voor eens en voor altijd komaf willen maken met de zinloze discussie over wat er nu eerst was: de kip of het ei.
Het is puur een kwestie van definities.
Stap 1: Definieer kip
Puur biologisch gezien moet het in theorie mogelijk zijn te definiëren wat een kip is en wat niet. Mijn kennis reikt niet tot in het oneindige, maar ik kan me voorstellen dat het gewoon een kwestie is van DNA: als er zoveel procent van het DNA overeenkomt met een bepaald patroon dan is het beest in kwestie een kip en anders niet.
Tijdens de evolutie (we gaan er van uit dat we de evolutieleer volgen, anders zie *) is er op een gegeven moment een mutatie geweest die ervoor gezorgd heeft dat één van de nakomelingen van een welbepaald kipachtig dier (maar volgens onze definitie nog geen kip) wel een kip was. Dat was de eerste kip. Allertijden.
Stap 2: Definieer ei
Moet dat ei een kippenei zijn? Indien niet, dan is de vraag meteen opgelost. Dinosaurussen legden al eieren nog voor er sprake was van vogels, laat staan kippen. Gevolg: het ei was er eerst.
Als het wel een kippenei moet zijn, dan rest enkel nog de vraag: wat is een kippenei? Is dat 1: een ei gelegd door een kip, of 2: een ei waar een kip uitkomt?
Geval 1 betekent onvermijdelijk dat de kip eerst was, terwijl geval 2 betekent dat het ei eerst was.
Ziedaar, de onontkoombare logica die het probleem voor eeuwig oplost.
(done)
Dit alles gaat er natuurlijk van uit dat men het in algemene zin over 'de kip' en 'het ei' heeft. Als men daarentegen een specifieke kip en een specifiek ei voor ogen heeft, dan moet men er op slinkse wijze proberen achter te komen welk van de twee er als eerste was. Dit is dan echter een veeleer praktische dan filosofische vraag.
* God heeft eerst de kip geschapen en die kip heeft een ei gelegd. Het zou nogal onnozel zijn als God een ei had geschapen dat dan moest uitgebroed worden door een ander dier.
Het is puur een kwestie van definities.
Stap 1: Definieer kip
Puur biologisch gezien moet het in theorie mogelijk zijn te definiëren wat een kip is en wat niet. Mijn kennis reikt niet tot in het oneindige, maar ik kan me voorstellen dat het gewoon een kwestie is van DNA: als er zoveel procent van het DNA overeenkomt met een bepaald patroon dan is het beest in kwestie een kip en anders niet.
Tijdens de evolutie (we gaan er van uit dat we de evolutieleer volgen, anders zie *) is er op een gegeven moment een mutatie geweest die ervoor gezorgd heeft dat één van de nakomelingen van een welbepaald kipachtig dier (maar volgens onze definitie nog geen kip) wel een kip was. Dat was de eerste kip. Allertijden.
Stap 2: Definieer ei
Moet dat ei een kippenei zijn? Indien niet, dan is de vraag meteen opgelost. Dinosaurussen legden al eieren nog voor er sprake was van vogels, laat staan kippen. Gevolg: het ei was er eerst.
Als het wel een kippenei moet zijn, dan rest enkel nog de vraag: wat is een kippenei? Is dat 1: een ei gelegd door een kip, of 2: een ei waar een kip uitkomt?
Geval 1 betekent onvermijdelijk dat de kip eerst was, terwijl geval 2 betekent dat het ei eerst was.
Ziedaar, de onontkoombare logica die het probleem voor eeuwig oplost.
(done)
Dit alles gaat er natuurlijk van uit dat men het in algemene zin over 'de kip' en 'het ei' heeft. Als men daarentegen een specifieke kip en een specifiek ei voor ogen heeft, dan moet men er op slinkse wijze proberen achter te komen welk van de twee er als eerste was. Dit is dan echter een veeleer praktische dan filosofische vraag.
* God heeft eerst de kip geschapen en die kip heeft een ei gelegd. Het zou nogal onnozel zijn als God een ei had geschapen dat dan moest uitgebroed worden door een ander dier.
dinsdag 6 december 2011
Productvernieuwing
Weet je waar ik altijd keihard mee moet lachen? Productvernieuwing. Of om het op z'n Duits te zeggen, Produkterneuerung.
Ik heb het dan over nutteloze productvernieuwing natuurlijk. Puur voor de marketing.
Zoals de welbekende "nu nog meer smaak" of "verbeterde receptuur". "Receptuur", komaan, wat een woord.
Eerder had ik het ook al over de vernieuwing in melkdoosopeningsmethodes.
Eén van de meest absurde voorbeelden, dat recentelijk zijn intrede deed, is het doorspoelbare wc-rolletje van Lotus.
Waaaaaw, wat een revolutie!
Vanaf nu moet je je lege WC-rolletje niet meer helemaal naar de vuilbak sleuren, maar kun je het gewoon door het toilet spoelen! Gedaan met dozen oud papier vol wc-rolletjes!
Het krijgt zelfs een naam. Aqua Tube. Zodat de hipsters op Facebook en Twitter er eenduidig naar kunnen verwijzen.
persoon1:
"Vandaag mijn gat voor het eerst afgeveegd met een #aquatube, ideaal om het laatste restje weg te schrapen!"
persoon2:
"@persoon1: ja ik heb dat ook, al sinds vorige week! #eerder"
persoon1:
"@persoon2: ik had het al langer, maar het vorige rolletje was nog niet op #tocheerder"
Serieus, wie koopt zoiets?
Soms is het gewoon bijna zielig, de wanhopige pogingen van bedrijven om hun producten opnieuw in de kijker te zetten. Honing bijvoorbeeld, is al duizenden jaren precies hetzelfde. Je hebt verschillende smaakjes ja, maar honing is honing, veel kun je daar niet aan veranderen.
Ah maar wacht, als we dat nu eens eerst 20 jaar in een gewone glazen pot doen en dan plots in een plastieken fles waar je op kunt duwen! JA SUPERHANDIG!
Honing is natuurlijk compleet ongeschikt om uit een fles te laten lopen want het LOOPT NIET. Het gevolg is dat al die flessen langs alle kanten volhangen met honing. Tot ze de antidrupdop introduceren. Die uiteraard toch drupt.
En ken je nog de "Sqeeuzable" theezakjes waar Lipton een paar jaar geleden mee kwam aanzetten? Onhandig!
Maar die Aqua Tube slaat toch wel alles. Hahaha man toch.
Ik heb het dan over nutteloze productvernieuwing natuurlijk. Puur voor de marketing.
Zoals de welbekende "nu nog meer smaak" of "verbeterde receptuur". "Receptuur", komaan, wat een woord.
Eerder had ik het ook al over de vernieuwing in melkdoosopeningsmethodes.
Eén van de meest absurde voorbeelden, dat recentelijk zijn intrede deed, is het doorspoelbare wc-rolletje van Lotus.
Waaaaaw, wat een revolutie!
Vanaf nu moet je je lege WC-rolletje niet meer helemaal naar de vuilbak sleuren, maar kun je het gewoon door het toilet spoelen! Gedaan met dozen oud papier vol wc-rolletjes!
Het krijgt zelfs een naam. Aqua Tube. Zodat de hipsters op Facebook en Twitter er eenduidig naar kunnen verwijzen.
persoon1:
"Vandaag mijn gat voor het eerst afgeveegd met een #aquatube, ideaal om het laatste restje weg te schrapen!"
persoon2:
"@persoon1: ja ik heb dat ook, al sinds vorige week! #eerder"
persoon1:
"@persoon2: ik had het al langer, maar het vorige rolletje was nog niet op #tocheerder"
Serieus, wie koopt zoiets?
Soms is het gewoon bijna zielig, de wanhopige pogingen van bedrijven om hun producten opnieuw in de kijker te zetten. Honing bijvoorbeeld, is al duizenden jaren precies hetzelfde. Je hebt verschillende smaakjes ja, maar honing is honing, veel kun je daar niet aan veranderen.
Ah maar wacht, als we dat nu eens eerst 20 jaar in een gewone glazen pot doen en dan plots in een plastieken fles waar je op kunt duwen! JA SUPERHANDIG!
Honing is natuurlijk compleet ongeschikt om uit een fles te laten lopen want het LOOPT NIET. Het gevolg is dat al die flessen langs alle kanten volhangen met honing. Tot ze de antidrupdop introduceren. Die uiteraard toch drupt.
En ken je nog de "Sqeeuzable" theezakjes waar Lipton een paar jaar geleden mee kwam aanzetten? Onhandig!
Maar die Aqua Tube slaat toch wel alles. Hahaha man toch.
donderdag 1 december 2011
Epic!
How man. How man!
Ken je dat, van die epische momenten die je meemaakt zonder getuigen en die je meteen aan iedereen wil vertellen?
Ik heb er daarnet zo een meegemaakt.
Met mijn suffe ochtendkop (die de droom nog aan het afmaken was waaruit ik brutaal ontwaakte door een of ander geluid maar niet mijn wekker want die heb ik niet) was ik koffie aan het drinken aan mijn bureau in de kelder tot de beker leeg was.
Mijn onlesbare dorst dwong mij de beker nog eens te gaan vullen. Wat zich toen afspeelde was zeer episch.
Mijn voet bleef hangen achter de draad van mijn koptelefoon en ik dacht bij mezelf: "shit niet weer", want het gebeurt wel vaker dat ik op die manier mijn koptelefoon tegen te grond kegel.
Maar daar bleef het deze keer niet bij. De koptelefoon sleurde op zijn weg naar de ondergang nog een hoop spullen mee en alles kletterde luid kletterend op de vloer.
Intussen probeerde ik mijn been op te heffen om los te geraken uit de onwrikbare greep van de koptelefoondraad. Maar aangezien die onwrikbaar was, geraakte ik niet los en knalde ik zelf ook nog eens tegen de grond!
Daarbovenop had ik nog steeds die beker vast met een restje koffie, dus die viel ook luid kletterend op de vloer en liet een spetterpatroon achter waar Dexter Morgan zich even zoet mee zou kunnen houden.
Verdwaasd stond ik recht. Waaw!
Wat een epische val!
Ik moest het meteen tegen iemand vertellen. De eerste die ik tegenkwam, was een collega die Nederlands aan het leren is maar nog niet helemaal volleerd is. Ik zei: "How jong, ik ben daarnet keihard op mijn bakkes gevallen!!!"
-"Bakkes?"
Leg dat maar eens uit...
Ken je dat, van die epische momenten die je meemaakt zonder getuigen en die je meteen aan iedereen wil vertellen?
Ik heb er daarnet zo een meegemaakt.
Met mijn suffe ochtendkop (die de droom nog aan het afmaken was waaruit ik brutaal ontwaakte door een of ander geluid maar niet mijn wekker want die heb ik niet) was ik koffie aan het drinken aan mijn bureau in de kelder tot de beker leeg was.
Mijn onlesbare dorst dwong mij de beker nog eens te gaan vullen. Wat zich toen afspeelde was zeer episch.
Mijn voet bleef hangen achter de draad van mijn koptelefoon en ik dacht bij mezelf: "shit niet weer", want het gebeurt wel vaker dat ik op die manier mijn koptelefoon tegen te grond kegel.
Maar daar bleef het deze keer niet bij. De koptelefoon sleurde op zijn weg naar de ondergang nog een hoop spullen mee en alles kletterde luid kletterend op de vloer.
Intussen probeerde ik mijn been op te heffen om los te geraken uit de onwrikbare greep van de koptelefoondraad. Maar aangezien die onwrikbaar was, geraakte ik niet los en knalde ik zelf ook nog eens tegen de grond!
Daarbovenop had ik nog steeds die beker vast met een restje koffie, dus die viel ook luid kletterend op de vloer en liet een spetterpatroon achter waar Dexter Morgan zich even zoet mee zou kunnen houden.
Verdwaasd stond ik recht. Waaw!
Wat een epische val!
Ik moest het meteen tegen iemand vertellen. De eerste die ik tegenkwam, was een collega die Nederlands aan het leren is maar nog niet helemaal volleerd is. Ik zei: "How jong, ik ben daarnet keihard op mijn bakkes gevallen!!!"
-"Bakkes?"
Leg dat maar eens uit...
Abonneren op:
Posts (Atom)