Properheid

Je zou geneigd kunnen zijn te denken dat een wereldberoemde universiteit als de KULeuven gerund wordt door intelligente mensen. Dat daar een goed doordacht systeem achter zit. Dat als slechts 1% van de geïntegreerde intellectuele output over de loop der jaren aangewend zou zijn geweest om de organisatie te optimaliseren, onze Alma Mater een zodanig geoliede (trema?) machine zou zijn dat aliens er met grote ogen, wenend van ontzag, naar zouden zitten te kijken.
Niets van dat alles.
De organisatie van onze Vlaamsche Trots is in handen van kleuters.
In plaats van ramen van dubbel glas te voorzien, werd "E-man" in het leven geroepen. Deze held heeft ervoor gezorgd dat de lampen in de cola-automaten niet meer branden. In plaats van thermostaten te installeren zodat we op een zachte winterdag de ramen niet moeten openzetten om niet te verkolen, werd de "Dikke-truiendag" (1 dag per jaar) bedacht.
Maar dat is nog niet het ergste. De opwarming van de aarde is tenslotte slechts een theorie, nog niet unaniem door alle gekke professortjes ter wereld goedgekeurd.
Nee, wat voor mij een compleet raadsel is, is wie in godsnaam zo crazy in zijn coconut is geweest om het kuisschema van onze bureaus op te stellen zoals het opgesteld is.
Weken aan een stuk wordt er niet gepoetst. Het stof stapelt zich op tot aan de ramen. Hooikoorts is een fabel. Als Leuven niest, is dat door het stof uit onze bureaus wanneer wij onze ramen openzetten.
We zouden natuurlijk zelf eens een stofdoek ter hand kunnen nemen, maar we zijn te druk bezig de wereld te verbeteren met levensnoodzakelijke technologie.
Plots staan ze hier twee keer per week te schuren en te schrobben. Soms is er zelfs controle. Dan komt er iemand met een notitieblokje langs om op twee schijnbaar willekeurige plaatsen even met de vinger over het oppervlak te gaan om te zien of er nog stof ligt. Meestal zijn dat dezelfde plaatsen en weet het kuispersoneel dat ook.
Op een gegeven moment zei een van hen: vanaf nu komen we elke donderdag, als je dan je bureaublad opgeruimd hebt, dan kunnen we dat ook proper maken.
Superinitiatief, dacht ik toen.
Volgende donderdag: netjes opgeruimd (halve werkdag), niemand te zien.
Om maar te zeggen: als de properheid uitgezet zou worden op een grafiek versus de tijd, dan kreeg je ongeveer volgend verloop:

Het strafste is dat nadat er gepoetst is, onze bureaus zo mogelijk nog harder stinken dan voordien.
Dat zou dan weer te maken hebben met de vinyl die hier op de vloeren ligt.
Ik stel mij oprecht de vraag welke ruisbron dit organiseert.
Dus, mijn beste Rik Torfs, hoe zit het?
For the record: niets dan respect voor het uitvoerend poetspersoneel.