BLOED!!!

Gisteren ben ik nog eens bloed gaan geven. Zomaar, gratis. Allez, ik kreeg een koekje en een cola in de plaats. Maar netto geef ik wel meer dan ik krijg. Je reinste altruïsme. Behalve dan dat ik er mee kan opscheppen en moreel superieur ben.
Ik weet ook niet meer waarom ik het doe. Waarschijnlijk omdat ik ooit stamceldonor ben gaan worden [Even serieus: Eigenlijk zou iedereen dat moeten worden. Het is absoluut geen moeite en wie weet genees je iemand zijn leukemie.] en ze mij sindsdien rond de oren slaan met berichten dat ze mijn bloed nodig hebben. Bende vampiers!
Eerlijk gezegd doet het wel deugd om begeerd te worden. Al was het maar omwille van mijn O- bloed.
Alleszins, heel dat bloed geven valt wel mee. De naald heeft een diameter van hooguit 1mm. En ze is zodanig scherp dat je amper voelt dat ze die in je ader steken. TSJAK!
Nee, het ergste is heel de sfeer die er hangt.
Allemaal van die vrolijke mensen die trots om zich heen kijken zo van: kijk eens naar mij, ik geef gratis bloed! (Maar zich achteraf wel volproppen met koekjes en cola)
Van die hypersociale mensen die hun levensverhaal kwijtmoeten aan de verpleegsters die "zoiets hebben van" I don't give a shit ik werk ik hier gewoon laat mij met rust.
Ik voel me al bijna schuldig als ik daar met de auto aankom. Want een echte bloedgever rijdt met de fiets, door weer en wind.
Volgende keer ga ik ook wel met de fiets denk ik.
Ik heb mij gisteren meer vermoeid door met de auto te komen dan wanneer ik met de fiets zou zijn geweest.
Om parkeerparasieten te vermijden, hebben ze een slagboom geplaatst bij de parking. Dat zou nuttig kunnen zijn als er daar veel verkeer was en geen gigantische parking 100m verder.
Alleszins. Dat werkt met muntjes die je krijgt als je bloed gegeven hebt. Ik weet dat, want ik heb dat al 5 keer gedaan.
Maar ik was vergeten een muntje te vragen. Sta ik met de auto voor die slagboom, moet ik mij terug parkeren en gans terug (een trap op) voor een muntje.
Rij ik de tweede keer als een echte johnny voorbij de muntjespaal, gooi ik het muntje er van een afstand in vanuit mijn rijdende wagen, rij ik met mijn motorkap tot onder de slagboom, moet ik toch nog remmen omdat ie niet open gaat.
Moet ik mij weer parkeren, de trap op, nieuw muntje vragen en nog eens proberen.
Rij ik voorzichtig langs de muntjespaal. Laat ik het muntje er zachtjes invallen. Wacht ik geduldig. Beweegt die slagboom nog niet.
Moet ik weer terug, de trap op. Lachen ze me daar vierkant uit. Zie ik daar een vent zeker zijn vijfde koekje naar binnen proppen en mij vragend aankijken zo van leg eens uit waarom gij 4 keer opnieuw naar binnen komt?
Komt er een man met een badge mee om de slagboom open te doen.
Rij ik de verkeerde richting uit, moet ik nog eens gans terugrijden en dan is er nog eens een omleiding waardoor ik de hele Leuvense ring af moet rijden en een hoop file maar dan krijg ik gelukkig erwtjes en worteljes en een duvel van mijn huigenoten.
Oef.
Volgende keer ga ik gewoon met de fiets.
Met wandelschoenen en een grote wollen trui. En een sticker op mijn kop met "Weer een auto minder".