De Vooruitgang

Ik heb mezelf altijd als een progessieveling beschouwd. Vooral omdat ik absoluut niet conservatief genoemd wil worden.
Nochtans brengt De Vooruitgang een hele hoop nefaste gevolgen met zich mee. En dan heb ik het niet over de teloorgang van de poolgebieden of de uitbuiting van kinderen in de naam van de industrialisering.
Ik heb het over het uitzicht door het raam vanuit mijn bureau.
Aanvankelijk zag ik een hele verzameling prachtige bomen. Maar door de onstopbare uitbreiding van ons departement (mede te danken aan het succesvolle onderzoek van mezelf uiteraard), staat er sinds een week of twee een fietsenstalling voor mijn raam.
En sinds vandaag ook nog 2 blauwe containers voor Papier + K/Carton en 3 groene voor restafval. Van van Gansewinkel.
"Afval bestaat niet!" staat er op hun vrachtwagens. Dat ze hier maar eens komen kijken. Vijf containers vol!
Minstens 1/3 van mijn bekijkbare oppervlakte is bevuild met afval, beton en fietsenstalling.
Maar dat is nog niets vergeleken met het leed dat mijn vader moet ondergaan wanneer hij 's morgens bij het ontbijt naar buiten kijkt.
De buren hebben zonnepanelen geïnstalleerd en om toch maar genoeg zonlicht op te vangen hebben ze drie prachtige eiken helemaal kaalgesnoeid.
Drie triestige stokken staan er nog.
Zijn kinderen zouden zijn kinderen niet zijn, als zij hem niet elke keer als ze thuiskwamen, begonnen te jennen.
"Zeg, wat is er met die drie eiken gebeurd? Dat ziet er vreselijk uit!"
Mijn vader heeft natuurlijk nooit door dat we hem aan het jennen zijn en begint dan altijd gans verontwaardigd het hele verhaal over die zonnepanelen.
HIHIHI! HOEHOEHOE! HAHAHA!
Om dus maar te zeggen dat De Vooruitgang soms ook vervelend kan zijn.