Toverbal

"De wereld is een toverbal", merkte Simon cynisch op, toen Jezus na lang graven het centrum van de aarde bereikte en niet de hel ontdekte, maar een gigantische kauwgombal van gesmolten ijzer waar hij in stikte en daardoor doodging.
Jezus verrees al gauw en vond het bijzonder merkwaardig dat de wereld een toverbal was. (Hij schreef er jaren later een Nederlandstalig lied over.)
"Geen mens weet hoe het worden zal", voegde Simon eraan toe.
"Hoe wat worden zal? Je bedoelt zeker niet de wereld, want dan zou je niet het maar hij/zij gebruikt hebben."
"Je hebt gelijk, Jezus, maar dat bekt niet zo lekker en dan ontstaat er weer een discussie over het geslacht van de wereld etc etc. Dat wou ik vermijden."
"Akkoord, Simon, je hebt een punt. Het is zeker zo dat geen mens weet hoe het worden zal. Maar één ding dat weet iedereen: je kunt het niet alleen."
"Wat kan ik niet alleen? De wereld? Waar slaat dat nu op?"
DUS ZULLEN WE ER SAMEN IETS VAN MOETEN MAKEN DE WERELD IS EEN MOOI MAAR BEWERKELIJK DING DUS ZULLEN WE ER SAMEN IETS VAN MOETEN MAKEN HEE HEE HEE HEE KOM MAAR IN DE KRING
brulde Jezus plots luidskeels, geen protest duldend.
Simon sloeg achterover van verbazing en accepteerde vanaf dat moment alles wat Jezus zei.
"Simon," zei Jezus, "Jij bent de peer waarop ik mijn kerk ga bouwen."
"Ja Jezus."
"Vanaf nu ga ik je Peer noemen."
"Ja Jezus."
"Schrijf een boek en vertel daarin allerlei verhalen die niet kunnen en ook een hoop verhalen over mij."
"Ja Jezus."
"Oh ja en dat van die kauwgombal is wat genant misschien. Zeg maar dat de Romeinen mij in mijn kruis gepitst hebben tot ik dood was."
"Met hun nagels?"
"Ja, met hun nagels."
"Waar haalt u het!?"
"Bij Gamma. GAMMA!"