Jabba De Kool

"Nooit meer oorlog!" riep Jabba De Kool, maar hij wist dat het ijdele hoop was.
Hijzelf was geen ijdele hoop. Gij was een dikke hoop vetweefsel. Weinig ijdelheid te bespeuren bij Jabba.
"Dik zijn doet geen zeer!", gekscheerde hij dan, wanneer men hem op zijn omvang wees, naar de alom bekende uitdrukking "gek zijn doet geen zeer".
Laatst ging hij naar de nieuwe bisocoopfilm van FC de Kampioenen kijken. Hij moest alle tickets van de zaal opkopen omdat hij zoveel plaats innam en omdat hij zo luid chips vrat dat niemand nog iets zou kunnen verstaan van wat de Kampioenen zeiden (iets wat Jabba aanvocht omdat hij vond dat dat redundante informatie was vanwege de voorspelbaarheid).
"Mod-der-vet zijn is plezant!" scandeerde hij erna toen hij door de straten reed op zijn Fatmobile.
De Fatmobile was een ingenieuze uitvinding. De motor draaide op gefilterd buikvet, dat door een continue liposuctie uit Jabba's massieve vijfentwintigste onderkin werd gewonnen. De dokters waren er eigenlijk nog steeds niet uit of die onderkin anatomisch gezien bij zijn gezicht, zijn nek of zijn buik hoorde.
Om de motor in gang te krijgen volstond een simpele loodaccu niet. Hiervoor werd een hulpmotor gebruikt die draaide op methaangas, dat in een flesje onder zijn linkerborst zat.
Het duurde niet lang voor er zich een menigte achter hem schaarde. Ze klaxoneerden luid en riepen met hem mee.
"Aan de kant, gij vette pad!"
"Scheer u weg, gij drol from hell!"
En ga zo maar door.
Maar Jabba negeerde dat alles. Hij had een plan. Hij bleef in het midden van de viervaksbaan rijden. Hij had eigenlijk geen keus, hij was te breed om op te schuiven.
Wanneer er zich genoeg volk achter hem had verzameld, begon hij ineens leuzes te schreeuwen die de wereld moesten veranderen.
"Weg met de overconsumptie!"
"Neen aan corruptie!"
De menigte achter hem voelde plots een nieuwe energie. Ze voelden hoop. Ze beseften dat dit het moment was om de dingen te veranderen.
Ze riepen met hem mee.
"Gelijke rechten voor iedereen!"
"Schaf af die doodstraf!"
"Free Nelson Mandela!"
Maar geleidelijk aan begon iedereen dingen te roepen die alleen op hunzelf van toepassing waren.
"Lagere lasten op buitenverblijven met een zwembad van twee vierkante meter!"
"Stop de verloedering van de Eksterstraat in Hechtel!"
"Goedkoper WC-papier voor iedereen!"
Toen wist Jabba dat er nooit echt iets zou veranderen.
Hij wilde zijn Fatmobile in achteruit zetten om iedereen te verpletteren. Maar tegen de tijd dat zijn wagen tot stilstand was gekomen en voldoende versnelling had gegenereerd in de andere richting, had iedereen al vliegtuigen gebouwd om te ontsnappen.
Jabba gaf het op en deed een dutje.