Zie ook Filip Deprinter
dinsdag 27 november 2012
zondag 25 november 2012
S.O.S.
Er was eens een avond in Hasselt. Dat kan misschien niet erg uitzonderlijk klinken, maar de avond was wel uitzonderlijk.
Misschien zeg ik beter dat er eens een uitzonderlijke avond in Hasselt was, dat is tenminste uitzonderlijk.
Ik zal opnieuw beginnen.
Er was eens een uitzonderlijke avond in Hasselt. Wat er zo uitzonderlijk aan was? Wel, dat zal ik je meteen vertellen.
Ik heb die avond drie kwart worst, zelfgemaakte (niet door mezelf, maar door mijn goede vriend Fard) rodekool en een derde van een groot pak friet gegeten.
Dat gebeurt toch niet elke avond, of wel? Voila.
Maar dat is eigenlijk niet de essentie van wat ik wou vertellen.
Na op Winterland (een uit de kluiten gewassen kerstmarkt annex kermis, oftewel een excuus voor ongegeneerde platte commercie en een maand lang elke avond jenevers te drinken) veel te veel geld uitgegeven te hebben aan veel te veel jenevers met veel te veel suiker, kreeg ik de opdracht om samen met een maat, ik ben al vergeten wie, want ik had veel te veel jenevers op, iets te gaan halen uit de auto van een andere maat, de Ponas. Daarvan weet ik wel nog wie het was, want ik herinner me nog goed de hippe witte Seat.
Maar goed, ik dwaal af.
Een maat en ik, wij wandelden richting Kapermolen, alwaar de auto geparkeerd stond. Daar is namelijk een parkeerterrein en aangezien Winterland tegenwoordig een groot percentage van de Hasseltse parkeerplaatsen beslaat, had Ponas geen andere keuze dan zijn hippe witte Seat daar te parkeren.
Een gevaarlijke onderneming, zoals weldra zal blijken.
Onderweg naar daar, begaven wij ons tussen marginale types die duidelijk aan de jenever hadden gezeten op Winterland. We vielen dus niet erg op.
Twee van die marginale types bevonden zich echter aan het meer extreme uiterste van de marginaliteit.
Ze knipperden overdreven met hun ogen en liepen ongeveer zo:
Zij leken even van plan om mij en mijn maat op onze donder te geven, maar al gauw bleek dat ze iets anders van plan waren...
"Hey euh jongeuh!"
"Ja."
"Hebt ge sos?"
"Wat?"
"Of ge sos hebt."
"Of ik wat heb?"
"Sos! Coke, speed, (nog een paar woorden die mijn onschuldig brein niet kenden), SOS!"
De andere kerel: "Jah, SOS. Van S.O.S. Piet: sospiet: spiet: speed!"
"HOOOW MAN! Hoe grappig is dat!" zei ik tegen mijn maat. We waren allebei sterk onder de indruk van de spitsvoldigheid die de jongens aan de dag legden om hun drugs te benoemen.
"Neen, sorry, dat hebben wij niet." Zeiden we en we wensten hen een prettige nacht.
Het duo bedankte ons voor de moeite en begon als een stel gekken achter een auto met getinte ruiten aan te hollen.
Tsssss, zeiden wij tegen elkaar. Waar gaat het heen met de jeugd...
En we waggelden verder naar de hippe witte Seat.
Misschien zeg ik beter dat er eens een uitzonderlijke avond in Hasselt was, dat is tenminste uitzonderlijk.
Ik zal opnieuw beginnen.
Er was eens een uitzonderlijke avond in Hasselt. Wat er zo uitzonderlijk aan was? Wel, dat zal ik je meteen vertellen.
Ik heb die avond drie kwart worst, zelfgemaakte (niet door mezelf, maar door mijn goede vriend Fard) rodekool en een derde van een groot pak friet gegeten.
Dat gebeurt toch niet elke avond, of wel? Voila.
Maar dat is eigenlijk niet de essentie van wat ik wou vertellen.
Na op Winterland (een uit de kluiten gewassen kerstmarkt annex kermis, oftewel een excuus voor ongegeneerde platte commercie en een maand lang elke avond jenevers te drinken) veel te veel geld uitgegeven te hebben aan veel te veel jenevers met veel te veel suiker, kreeg ik de opdracht om samen met een maat, ik ben al vergeten wie, want ik had veel te veel jenevers op, iets te gaan halen uit de auto van een andere maat, de Ponas. Daarvan weet ik wel nog wie het was, want ik herinner me nog goed de hippe witte Seat.
Maar goed, ik dwaal af.
Een maat en ik, wij wandelden richting Kapermolen, alwaar de auto geparkeerd stond. Daar is namelijk een parkeerterrein en aangezien Winterland tegenwoordig een groot percentage van de Hasseltse parkeerplaatsen beslaat, had Ponas geen andere keuze dan zijn hippe witte Seat daar te parkeren.
Een gevaarlijke onderneming, zoals weldra zal blijken.
Onderweg naar daar, begaven wij ons tussen marginale types die duidelijk aan de jenever hadden gezeten op Winterland. We vielen dus niet erg op.
Twee van die marginale types bevonden zich echter aan het meer extreme uiterste van de marginaliteit.
Ze knipperden overdreven met hun ogen en liepen ongeveer zo:
Zij leken even van plan om mij en mijn maat op onze donder te geven, maar al gauw bleek dat ze iets anders van plan waren...
"Hey euh jongeuh!"
"Ja."
"Hebt ge sos?"
"Wat?"
"Of ge sos hebt."
"Of ik wat heb?"
"Sos! Coke, speed, (nog een paar woorden die mijn onschuldig brein niet kenden), SOS!"
De andere kerel: "Jah, SOS. Van S.O.S. Piet: sospiet: spiet: speed!"
"HOOOW MAN! Hoe grappig is dat!" zei ik tegen mijn maat. We waren allebei sterk onder de indruk van de spitsvoldigheid die de jongens aan de dag legden om hun drugs te benoemen.
"Neen, sorry, dat hebben wij niet." Zeiden we en we wensten hen een prettige nacht.
Het duo bedankte ons voor de moeite en begon als een stel gekken achter een auto met getinte ruiten aan te hollen.
Tsssss, zeiden wij tegen elkaar. Waar gaat het heen met de jeugd...
En we waggelden verder naar de hippe witte Seat.
woensdag 21 november 2012
Druk druk druk
Eén van de beste moppen van een stand up comedian in de Nederlandse taal vind ik sowieso die van Theo Maassen waarin hij het heeft over mensen die altijd "DRUK DRUK DRUK" zeggen als ze het druk hebben.
"Nou, als je het echt druk hebt, zeg je dat geen drie keer!"
Ik vind het dan ook heerlijk om dezelfde repliek te roepen als mensen "druk druk druk" zeggen.
Dat maar even als inleiding voor volgend stuk hoogstaande proza.
En ook meteen als excuus voor mijn afwezigheid in de zogenaamde "Blogosfeer" vorige week.
Ik had het druk.
Je l'avais pression!
Oui oui, le poste d'au jour d'hui est en francais! Parce que j'ai maintenant un nouveau collegue francophone, son nom est Anthony.
Dit 'Bonjour Anthony!'
Bonjour Anthony!
Mais c'est tres ambetant pour ecrire francais sur un clavier qwerty, parce qu'il n'y a pas d'accents ou de c cedi.
Mais ca ne donne rien, parce que j'ecris francais avec des cheveux sur, donc...
Alors, de quoi est-ce qu'on peut ecrire maintenant? Des vaches et des petites vaches peut-etre? Oui.
Selon un certain nouveau collegue ici, les vaches qui donnent du lait, sont toujours enceintes! Si non, leurs seins deviendraient trop petit pour donner du lait. Donc voila le niveau de nos nouveaux collegues.
Ils donnent au jour d'hui une reception. C'est un mot chique pour fete avec beaucoup d'alcool et manger. J'espere.
Je suis une fois curieux qu'est qu'ils vont y cuire.
Je le raconterai plutard.
Restez a l'ecoute!
"Nou, als je het echt druk hebt, zeg je dat geen drie keer!"
Ik vind het dan ook heerlijk om dezelfde repliek te roepen als mensen "druk druk druk" zeggen.
Dat maar even als inleiding voor volgend stuk hoogstaande proza.
En ook meteen als excuus voor mijn afwezigheid in de zogenaamde "Blogosfeer" vorige week.
Ik had het druk.
Je l'avais pression!
Oui oui, le poste d'au jour d'hui est en francais! Parce que j'ai maintenant un nouveau collegue francophone, son nom est Anthony.
Dit 'Bonjour Anthony!'
Bonjour Anthony!
Mais c'est tres ambetant pour ecrire francais sur un clavier qwerty, parce qu'il n'y a pas d'accents ou de c cedi.
Mais ca ne donne rien, parce que j'ecris francais avec des cheveux sur, donc...
Alors, de quoi est-ce qu'on peut ecrire maintenant? Des vaches et des petites vaches peut-etre? Oui.
Selon un certain nouveau collegue ici, les vaches qui donnent du lait, sont toujours enceintes! Si non, leurs seins deviendraient trop petit pour donner du lait. Donc voila le niveau de nos nouveaux collegues.
Ils donnent au jour d'hui une reception. C'est un mot chique pour fete avec beaucoup d'alcool et manger. J'espere.
Je suis une fois curieux qu'est qu'ils vont y cuire.
Je le raconterai plutard.
Restez a l'ecoute!
dinsdag 6 november 2012
Nieuwe Spreekwoorden Deel II
Na Deel I logischerwijze Deel II:
Riekt den vakbond 'n gevaar, dan ligt de stakingsaanzegging reeds klaar. (stakingsaanzegging heel snel zeggen)
Waar 't Vlaams Belang van leeg loopt, loopt de N-VA van over.
Vindt u in het echt geen lief? Twitter is 't alternatief.
Wie wil steunen een goed doel, laat een snor staan op zijn smoel.
Is uw ruggengraat van week plastiek? Waag uw kans in de politiek.
Riekt den vakbond 'n gevaar, dan ligt de stakingsaanzegging reeds klaar. (stakingsaanzegging heel snel zeggen)
Waar 't Vlaams Belang van leeg loopt, loopt de N-VA van over.
Vindt u in het echt geen lief? Twitter is 't alternatief.
Wie wil steunen een goed doel, laat een snor staan op zijn smoel.
Is uw ruggengraat van week plastiek? Waag uw kans in de politiek.
Abonneren op:
Posts (Atom)