Slenteren

Over het algemeen ben ik niet zo te vinden voor verboden, boetes en andere repressieve maatregelen.
In mijn ideale wereld kan mensen worden aangeleerd wat wel en niet te doen en waarom, zodat zij hun eigen brein kunnen aanwenden om logische gevolgtrekkingen te maken over hun potentiële daden.
Als je mensen duidelijk uitlegt waarom het nefast is voor de samenleving en de toekomstige generaties om sigarettenpeuken op de grond te gooien, dan zullen ze daar vanzelf mee stoppen. Tenzij ze te lomp zijn natuurlijk. Daar heb ik nog niet echt een oplossing voor. Omleggen is ook zo extreem.
Maar als er nu één ding is waar ik zo hard niet tegen kan dat ik er gerust alle GASboetes van de wereld voor wil aanwenden om het te onderdrukken, dan is het wel slenteren.
Loop godverdomme eens op een normaal tempo!
Wat is er zo leuk aan wandelen aan een suboptimale snelheid dat je er de efficiënter ingestelde medemens voor wilt saboteren?

Mijn collega Piet verwoordt het zo:
Je loopt constant op mensen hun hielen, moet jezelf inhouden. Als je dan voorsteekt komt er een tegenligger waar je nog net denkt voor te geraken maar hem toch niet kunt passeren. En dan zit je weer vast achter de voornoemde slenterende groep.
Bovendien heb je ook van die mensen die slenteren, maar ook van links naar rechts zwalpen perfect synchroon met het pad dat je wil nemen om hen voorbij te steken. Dat kan soms minuten duren.

Ik zou het zelf niet beter kunnen verwoorden.