Juul was een milieuactivist. Hij vond het milieu erg belangrijk en vond dat een beetje meer activisme in het algemeen geen kwaad kon. Door beide te combineren (milieu en activisme) hoopte hij dan ook twee vliegen in één klap te vangen.
Zijn vrienden noemden hem wel eens smalend "Juul de stroper", omdat hij dus in feite vliegen stroopte. Juul vond deze benaming allesbehalve grappig, daar hij een milieuactivist was en het behoud van de vliegenpopulatie als één van de hoogste prioriteiten beschouwde.
Woedend kon hij worden, van zijn zogenaamde zielsverwanten die zichzelf milieuactivist durfden te noemen maar wel naar hartelust vliegen, muggen en consoorten doodsloegen.
Posers waren het ja, zij die met hun stomme dreadlocks en veel te grote gebreide truien telkens weer in bomen klommen zodat ze niet zouden omgehakt worden, maar ondertussen wel hun sigarettenpeuken doodleuk op de grond gooiden.
Juul was meer het pacifistisch type milieuactivist. Hoe minder ik actief ga protesteren, hoe minder CO2 ik uitstoot, zo redeneerde hij.
Zijn activisme bestond dan ook voornamelijk uit het plaatsen van boodschappen op Twitter, genre: "Doodt geen vliegen, gij doodt toch ook geen paarden!?", in de hoop dat zijn 23 volgers dit zouden retweeten. Op die manier rekende hij op meer volgers, die op hun beurt weer zijn boodschappen zouden retweeten waardoor een soort sneeuwbaleffect onvermijdelijk zou zijn.
Jaja, Juul had de weg naar de sociale media gevonden en deinsde er niet voor terug er actief gebruik van te maken.
Zo had hij ook een facebook-page opgericht met als titel: Sigarettenpeuken Zijn Niet Biologisch Afbreekbaar
De toekomst zag er rooskleurig uit voor Juul. De vrouwen zouden vallen als vliegen voor zijn idealisme, eens zijn online identiteit wereldberoemd werd.
En zo zie je maar dat die met de idealen, toch niet ideaal zijn! Er zal iedereen wel wat schorten, nietwaar!
BeantwoordenVerwijderen