"Ik haat piemels!" zei een meisje van ongeveer zestien jaar in de frituur tegen haar vriendin. Net luid genoeg zodat iedereen het kon horen, maar net stil genoeg zodat het leek alsof dat niet de bedoeling was.
Het kwam uit het niets. Er leek geen aanleiding te zijn. Ik dacht even dat het ging om een zogenaamde 'pars pro toto', waarbij ze met piemels gewoon alle mannen bedoelde. De aanleiding kon dan misschien zijn dat een man stiekem was voorgekropen en dat zij voorkruipen een typisch mannelijke eigenschap vond. Maar voor zover ik kon zien was er geen enkele man die voorgekropen kon zijn, aangezien zij nog maar net in de frituur was.
Misschien was het een uiting van haar lesbische geaardheid. En dat ze letterlijk piemels haatte. Maar om zo'n uitspraak te kunnen funderen moet je toch al wat ervaring hebben op het piemelgebied, en zo zag ze er niet uit. Ze zag eruit als een verwende tiener.
Waarschijnlijker is dus dat ze gewoon wenste te shoqueren met zo'n uitspraak. Daarom had ik de neiging om terug te zeggen: "Och jong, ik haat kutten!", maar dat zou wat raar klinken. Ik had dus eigenlijk niet direct iets om terug te zeggen. Die vervelende puber had mij (bijna afgestudeerde ingenieur nota bene) daar even van mijn stuk gebracht zeg.
Wat een trut.